Γυμνώθηκα κοιτώντας τον ορίζοντα
Έβαψα το σώμα μου με άσπρη κιμωλία
Έριξα στάχτες στα μαλλιά μου
Φόρεσα μαύρη μπέρτα στην πλάτη μου
Με βήμα σταθερό στάθηκα στην άκρη του γκρεμού
Μπροστά μου το χάος
Χαμήλωσα το βλέμμα μου και είδα αραχνιασμένους τάφους και κατάλαβα την ματαιότητα του ανθρώπινου κορμιού
Σήκωσα το βλέμμα στον ουρανό και κατάλαβα την απεραντοσύνη του σύμπαντος
Έπιασα μια χούφτα χώμα και είδα την ζωή να αναβλύζει από μέσα του
Ο αφρός του κύματος έβρεξε το σώμα μου
και αισθάνθηκα την κάθαρση βαθειά μέσα μου
θέλω να ζήσω
και θέλω να ευχηθώ το ανθρώπινο γένος με 7 ευχές
κόντρα στις 7 πληγές του φαραώ
κόντρα στα 7 θανάσιμα αμαρτήματα
όσο γλυκά και αν είναι
μα έχοντας κατά νου τα 7 θαύματα του κόσμου
τους αρχαίους σοφούς
το μέλλον
την επιστροφή στην πραγματικότητα
γυρίζω την πλάτη μου στο χάος και γονατίζω μπρος στο μεγαλείο της ζωής
Εύχομαι
να συγχωρούμε τα λάθη των άλλων
να δεχόμαστε το καλό όταν μας έρχεται
να αφηνόμαστε στις μικρές καθημερινές απολαύσεις
να μην θεωρούμε τους εαυτούς μας ήρωες
να αφήνουμε το άγχος να μας θρέψει και όχι να μας σκοτώσει
να ηγούμεθα και όχι να ακολουθούμε
να δίνουμε καλό για να πάρουμε καλό
να παλεύουμε για την γνώμη μας
να αφηνόμαστε στο γέλιο και την χαρά
να αγαπάμε
Oχι οι ευχές μου δεν είναι 7
είναι παραπάνω
μα όλες χρειαζούμενες