Η Κινέζα μπλόγκερ Ye Haiyan, επέλεξε έναν πρωτότυπο τρόπο διαμαρτυρίας κατά της εξαθλίωσης των γυναικών που εργάζονται στη βιομηχανία του σεξ στη χώρα της αλλά και των φτωχών εργατών και αγροτών της επαρχίας Wuhan. Η μπλόγκερ είχε ήδη γίνει γνωστή μετά την συμμετοχή της στο έργο One Tiger and Eight Breasts του γνωστού αντικαθεστωτικού καλλιτέχνη Ai Weiwei. Το έργο απεικονίζει τον καλλιτέχνη γυμνό ανάμεσα σε τέσσερις επίσης γυμνές γυναίκες και θεωρήθηκε πορνογραφικό από τις κινεζικές αρχές.
Η περφόρμανς όμως που σκέφτηκε στην συνέχεια η Ye Haiyan προκειμένου να τραβήξει την προσοχή του πλανήτη (αποσπάσματα της εμπειρίας της αναδημοσιεύονται στο σάιτ Global Voices αφού το δικό της μπλογκ έχει υποστεί λογοκρισία) στις φρικτές συνθήκες ζωής τόσο των αγροτών, όσο και των γυναικών που πουλάνε το κορμί τους θα μπορούσε να σοκάρει ακόμα και τους πιο φιλελεύθερους πολίτες της Δυτικής κοινωνίας.
Όλα ξεκίνησαν όταν η μπλόγκερ έτυχε να παρακολουθήσει έφοδο της αστυνομίας σε ένα άθλιο sex-shop κατά τη διάρκεια της οποίας οι πελάτες, -πάμφτωχοι, βρώμικοι αγρότες στην πλειοψηφία τους- ταπεινώθηκαν και οι εργαζόμενες οδηγήθηκαν στα κελιά του αστυνομικού τμήματος όπου τους ζητήθηκε να πληρώσουν ένα υπέρογκο γι’ αυτές ποσό προκειμένου να αφεθούν ελεύθερες. Ο μόνος τρόπος που οι γυναίκες αυτές έχουν για να αποκτήσουν αυτό το ποσό είναι να εργαστούν ακόμα σκληρότερα στο πορνείο και να καταβάλουν όλα τα κέρδη τους στις αστυνομικές αρχές.
Η Ye Haiyan αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί για την κατάφωρη αδικία κατά των γυναικών αλλά και την εξαθλίωση των αγροτών προσφέροντας τις "υπηρεσίες" της δωρεάν στους φτωχούς άντρες της πόλης Wuhan στην Κεντρική Κίνα. Για ένα εικοσιτετράωρο εργάστηκε στο sex shop σαν μία οποιαδήποτε πόρνη, κατέγραψε την εμπειρία της και μίλησε γι’ αυτήν δηλώνοντας ότι έκανε αφιλοκερδώς σεξ με τέσσερις πελάτες, ρακένδυτους αγρότες που όταν τους εξήγησε ότι δεν θέλει χρήματα αμφισβήτησαν τα κίνητρά της και οι οποίοι, όπως εξηγεί η ίδια, δεν έχουν την δυνατότητα με τα πενιχρά μεροκάματά τους να πλησιάσουν και να ζητήσουν σε γάμο καμία γυναίκα.
Τρεις είναι οι σκέψεις που κυριαρχούν στο μυαλό μου σε σχέση με αυτή την ιστορία. Πρώτον, όπως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πλέον συνειδητοποιήσει, η ζωή πολλών ανθρώπων στην Κίνα είναι φρικτή για διαφορετικούς και εξίσου σοβαρούς λόγους οι οποίοι σταδιακά έρχονται στην επιφάνεια και έλκουν την προσοχή μας. Κάθε μέρα μια νέα όψη της δυσάρεστης πραγματικότητας καταφέρνει να διαρρήξει το πέπλο της σιωπής που καλλιεργείται από την εικόνα του Κινεζικού οικονομικού θαύματος.
Δεύτερον, η Ye Haiyan πιστεύω ότι δίνει μαθήματα σε αρκετές φεμινίστριες της Δυτικής Ευρώπης οι οποίες αρθρώνουν επιθετικό λόγο ενάντια στον «Άντρα» αγνοώντας το τεράστιο χάσμα στις ζωές αντρών που ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές ομάδες και τις συνθήκες του βίου τους. Η πρωτοβουλία της μπλόγκερ είναι φανερό ότι δεν ξεκινά από μίσος ή απωθημένα για το αντρικό φύλο καθώς με την πράξη της προσπαθεί να καταδείξει ότι τόσο οι γυναίκες όσο και οι πάμφτωχοι πελάτες τους είναι από διαφορετικές όψεις και σε διαφορετικό βαθμό θύματα μιας εξαιρετικά άδικης κοινωνικής κατάστασης.
Τρίτον, παρατηρώ ότι κάθε φορά που κάποια γυναίκα επιθυμεί να τραβήξει την προσοχή είτε για λόγους προώθησης του έργου της, είτε για να κάνει μία σημαντική πολιτική και κοινωνική δήλωση ο ασφαλέστερος τρόπος για να το πετύχει είναι να εκθέσει το σώμα της. Έχουμε άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Αιγύπτιας μπλόγκερ Αλία ελ-Μάχντι που δημοσίευσε τη γυμνή φωτογραφία της προκειμένου να φέρει στο επίκεντρο της προσοχής την ισλαμοποίηση της χώρας της και τη θέση της γυναίκας σε μία θεοκρατική κοινωνία.
Ως γνωστόν τίποτα δεν «πουλάει» περισσότερο από το γυναικείο γυμνό – κι ας ξέρουμε πια ότι αυτός που «την πληρώνει» πάντα, δεν είναι μόνο οι γυναίκες.