Είμαι από αυτούς, λίγοι είναι ή πολλοί δεν ξέρω, που δεν γέλασαν μετο σκίτσο του κ. Πετρουλάκη στο protagon.gr, με αφορμή τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης. Αλλά αφού το είδα μου έδωσε αφορμή για το παρακάτω γράμμα λατρείας εκ μέρους μου προς το υποκείμενο( προσοχή: με την έννοια του Συντακτικού), της ειρωνείας του.
Αγαπητέ Babis,
Από τις πρώτες ημέρες μου στην Αθήνα, κατεβαίνοντας την Κηφισίας, πήρε το μάτι μου το όνομά σου στην ταράτσα πανύψηλου γυάλινου κτηρίου. Έψαξα αμέσως ο αφελής στο υπόγειο να δω πώς το λένε το κέντρο που τραγουδάς γιατί εκεί στην εκτός πρωτεύουσας Ελλάδα εμείς έτσι το ξέρουμε. Αλλά λίγο παρακάτω ξαναβλέπω το όνομά σου σε άλλο παρόμοιο αριστούργημα. Ε, δεν μπορεί λέω να τραγουδάει σε δυο κέντρα την ίδια στιγμή. Ρώτησα κι έμαθα λοιπόν ότι είσαι εσύ που φτιάχνεις αυτά τα εντυπωσιακά γυάλινα. Και για να τελειώσω με τον κ. Πετρουλάκη που άμα του δώσεις δυο γυαλιά να τα ενώσει μόνο τα χέρια του θα κόψει φαντάζομαι μ’ αυτά, και έκανε επάγγελμα το να κοροϊδεύει τον κόσμο, του λέω να βγάλει τώρα αμέσως ένα χαρτί κι ένα μολύβι, κάτι σαν πρόχειρο διαγώνισμα δηλαδή για ένα μικρό υπολογισμό.
Αν λοιπόν για ένα χάρτινο σκιτσάκι 5 Χ 5 πόντους βάζετε το όνομά σας κύριε Ανδρέα στο μέγεθος που το βλέπουμε όλοι και τώρα ακόμη, και είχατε φτιάξει ολόκληρο γυάλινο (λέμε τώρα), πόσο μεγάλα θα έπρεπε να ήταν τότε τα γράμματα, έ; Δεν θα ήταν πιο μεγάλα από του Babis; Και γιατί κοροϊδεύετε και δεν σας αρέσουν τα γυάλινα; Που λειτουργούν σαν θερμοκήπια και δουλεύουν συνέχεια τα μηχανήματα κλιματισμού για να βγάζουν μαζί με τη δική τους και τη ζέστη από το κτήριο έξω; Εντάξει Ιούλιο και Αύγουστο γίνεται αυτό. Λίγο παράκαιρα λένε οι τελειομανείς. Άμα το θέλετε πολύ φυλάξτε κάπου τη ζέστη για το χειμώνα, τι να σας πω; Αυτά που λένε και οι οικολόγοι, οι βλαμένοι; Βιοκλιματικά; Πουφφ. Ένας εργολάβος συνάδελφός σου Βabis, αυτός που έκανε τα θλιβερής εμφάνισης μαύρα κτήρια (όπου ο αρχιτέκτονάς του είχε στα σχέδια άσπρο μάρμαρο αυτός έβαζε μαύρο και μετά να δεις καμάρι ο εργολάβος), πριν δεκαπέντε χρόνια, όταν του ανέφεραν στην TV τη λέξη βιοκλιματικό γέλασε και είπε: ελάτε τώρα δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα.
Και τώρα δες τον που διαφημίζει ότι το γραφείο του κάνει και «τέτοια». Όχι που πήγαν 68 με την ελληνική αντιπροσωπεία στην Κοπεγχάγη, την πιο πράσινη πόλη της Ευρώπης, εσείς οι δυο έπρεπε να πάτε να δώσετε και τα δικά σας χρώματα. Το μαύρο, το γκρι, το γρανιτέξ.
Δεν ξέρω πόσο σε εκνευρίζουν οι Πετρουλάκηδες αυτού του κόσμου αλλά έχεις κι εσύ τρόπους να ξεδίνεις απ’ ό,τι ξέρω. Πώς; Παίζοντας με τα διάφορα δημαρχόσκυλα που κάνουν πώς και πώς για να έλθουν κοντά και να σου γλείψουν τα χέρια κουνώντας καθησυχαστικά και την ουρίτσα τους. Βέβαια εκείνο το φιλόδοξο, με το μουστάκι, στο Μαρούσι, πριν πέντε περίπου χρόνια το έφαγε το κεφάλι του από την πολλή παρέα μαζί σου αλλά εσένα τι σ΄ένοιαξε; Τώρα έχεις και παίζεις μ’ εκείνο το άλλο, το γκριζομάλλικο, το ναζιάρικο με τα γυαλάκια, που εσύ του λες «Τσίπρας» κι εκείνο τσουτσουρώνει το τρίχωμά του, στυλώνει τα ποδαράκια του και έξαλλο βγάζει το λαιμό του στο γαύγισμα (όχι πως κι εσύ δεν ζοχαδιάζεσαι με τον Αλέξη).
Και να σου πω κάτι που δεν θα το ήξερες ίσως. Είναι η είδηση αυτού του γράμματος αν κατάλαβες. Δεν σε αντιπαθούν όλοι. Έχεις οπαδούς. Ένας φίλος μου, μάντεψε από ποιο κόμμα μου έλεγε ότι δεν βλέπει τίποτ’ άλλο στο Βοτανικό και όπου αλλού έχεις ανακατευτεί από έναν καλό επιχειρηματία που ξέρει τα λεφτά του πότε και πού πρέπει να τα βάλει. Πάντως εγώ θα ήθελα να φτάσω να γίνω πλούσιος και αντιπαθητικός. Πλούσιος για ευνόητους λόγους αντιπαθητικός για να μην έρχεται ο ένας κι ο άλλος να μου ζητάει δανεικά και να με ζαλίζει. Και εδώ θα μπορούσες να με συμβούλευες κι εσύ κομμάτι. Εντάξει σ’ αυτό τον τόπο ξέρουμε ότι πλούσιος γίνεσαι δουλεύοντας πολύ και τίμια. Είναι δύσκολο όμως να είσαι μαζί και αντιπαθητικός;
Παίρνεις φάρμακα γι’ αυτό ή αρκεί να χώνεσαι παντού και να γράφεις στο χιόνι κάθε τι που έχει σχέση με την οικολογία και το πώς φτιάχνεται ένα βιοκλιματικό κτήριο; Αν δεν πέταγες το γράμμα μου στο σύστημα ανακύκλωσης που θα έχεις σίγουρα στο γραφείο σου μαζί με όλα εκείνα τα συστήματα για να μην χαλάμε πολύ νερό και τους ανεμιστήρες οροφής που έχουν όλα τα κτήριά σου και μου απαντούσες…
Yours sincerely Babis (αφού έτσι σε ξέρω)