Όταν ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας ανέβηκε στο βήμα της Βουλής για να κάνει τη γνωστή δήλωση «για κυβερνητική επιλογή και απαίτηση της κοινωνίας» για την εξομοίωση των μισθοδοτικών θεμάτων των υπαλλήλων της Βουλής με την πλειοψηφία των άλλων δημοσίων υπαλλήλων είπα: «Άννα να (άλλο) ένα καινούριο φρούτο».
Η μυθική εκείνη Άννα, η καταδικασμένη από την κλασική φράση του σχολικού αναγνωστικού στο να βλέπει παντού μήλα, (εκείνη την ώρα διάβαζε για τον Jonny Appleseed, δηλαδή τον Γιαννάκη τον Μηλοσποριά, ένα υπαρκτό πρόσωπο στις Ηνωμένες Πολιτείες του 19ου αιώνα, που γύριζε και φύτευε μηλιές για το καλό των τότε Αμερικανών) γύρισε και κάνοντας, όπως φάνηκε, έναν εκπληκτικά γρήγορο συνειρμό μου απάντησε: «Θες να πεις ότι πάει κι αυτός για βουλευτής».
Η οργή στη φωνή του κ. Στουρνάρα ήταν αληθινή εκείνη τη στιγμή που τον αποκάλεσα φρούτο. Αμφιβάλλω όμως αν είχε πηγή της το ότι δεν εκπληρωνόταν η απαίτηση της κοινωνίας για να μην γίνονται αδικίες. Είχε θυμώσει, αυτό ήταν αλήθεια, σαν τα παιδιά που δεν περνάει το δικό τους. Δεν ήταν Γιάννης ήταν Γιαννάκης εκείνη τη στιγμή. Και οι γύρω του ξέχασαν μέσα στο γενικό εκνευρισμό να του θυμίσουν ότι έπρεπε να θυμώσει, και με τον εαυτό του για μια φορά τουλάχιστον εκείνος ο υπερσίγουρος, διότι «είχε ξεχάσει (;)» πως και άλλοι είχαν εξαιρεθεί, όπως για παράδειγμα έγινε με τη διαθεσιμότητα κάτι υπάλληλων στη μυστηριώδη γενική γραμματεία του Υπουργείου Πολιτισμού, ποιος ξέρει γιατί.
Είχα διαβάσει ότι αν και δήλωνε όταν κλήθηκε να καταλάβει τη θέση του υπουργού, πως εκείνος είναι ένας τεχνοκράτης, που ήλθε για μια (καθ)ορισμένη δουλειά, δεν θα είχε αντίρρηση να κάνει και το τελευταίο βήμα. Αυτό που θα του επέτρεπε να νιώσει πραγματικά σαν στο σπίτι του και στη Βουλή. Στη θέση Νο 1 μάλιστα, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ. Άκοπα και αβάδιστα.
Αν τους μαζέψεις και τους βάλεις χωριστά από τους άλλους, Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμο, Στουρνάρα μπορεί να σου δημιουργηθεί εντύπωση πως βγαίνουν από το ίδιο εργοστάσιο. Και ο ένας να είναι το βελτιωμένο μοντέλο του προηγούμενου. Δεν ξέρω πού ακριβώς βρίσκεται αυτό το εργοστάσιο, ξέρω πάντως ποιοί το χρηματοδοτούν. Οι τραπεζίτες, αυτοί που είχα γράψει πριν λίγο καιρό ότι είναι πλέον οι αληθινοί εχθροί της ελληνικής κοινωνίας. Φαντάζομαι επίσης ότι κάποιο επόμενο μοντέλο, ένα πιο ευμεταχείριστο υβρίδιο θα ετοιμάζεται να αντικαταστήσει την κατάλληλη στιγμή και τον κ. Στουρνάρα γιατί διαβάζω πως είναι δυσαρεστημένοι μαζί του οι τραπεζίτες που δεν τους έφερε σε άμεση επαφή με την τρόικα. Όπου δηλαδή ο λαίμαργος αποδεικνύεται και αχάριστος.
Για τον κ. Στουρνάρα, 56 ετών σήμερα, μπορούμε πάντως να θυμηθούμε τα εξής:
• Υπήρξε αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), μέλος στο Δ.Σ. του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ). Από το 2000 και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας, αλλά και αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Κατά τη θητεία του στην Εμπορική Τράπεζα πραγματοποιήθηκε και η εξαγορά της τράπεζας από τη γαλλική Credit Agricole.
• Από τη θητεία του στην Εμπορική Τράπεζα, όντας και στην παρέα Σημίτη-Παπαντωνίου, μερικοί θυμούνται κάτι επενδύσεις στη Σιβηρία (που προφανώς πραγματοποιήθηκαν στα χιόνια και όταν βγήκε ο ήλιος έγιναν νερό και πάνε) και κάτι άλλα όχι τόσο ενθαρρυντικά για τις προδιαγραφές που πρέπει να ισχύουν για έναν υπουργό Οικονομικών στη σημερινή Ελλάδα. Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα είναι καλύτερα να τα διαβάσει ο αναγνώστης όπως αποδίδονται στα πρακτικά της Βουλής έχοντας αντιγραφεί πιστεύω κατά λέξη εδώ .
• Ήταν διευθυντής του Ι.Ο.Β.Ε. «Το ΙΔΡΥΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΙΟΒΕ) είναι ιδιωτικός, μη κερδοσκοπικός, κοινωφελής, ερευνητικός οργανισμός. Ιδρύθηκε το 1975 με δύο σκοπούς: αφενός να προωθεί την επιστημονική έρευνα για τα τρέχοντα και αναδυόμενα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και αφετέρου να παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση και να διατυπώνει προτάσεις, οι οποίες είναι χρήσιμες στη διαμόρφωση πολιτικής». Αυτά λέει το Ι.Ο.Β.Ε. στην ηλεκτρονική του σελίδα. Να προσθέσουμε πως αποτελεί νομικό πρόσωπο που ίδρυσαν βιομήχανοι και υποχρεωτικά μετέχουν σε αυτό εκπρόσωποι του Συνδέσμου Εταιρειών και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών για να μην μένει αμφιβολία για εκείνο το «αντικειμενική πληροφόρηση».
• Η πώληση του κερδοφόρου τμήματος της Α.Τ.Ε. που έγινε με ένα τίμημα πολύ μικρότερο από την αξία ακόμη και των ακινήτων της Τράπεζας δεν πιστεύω στο βιογραφικό σημείωμα οποιουδήποτε κοινού θνητού να έδινε επιπλέον πόντους. Το ότι απέφυγε ο κ. Στουρνάρας να βγει την ημέρα της πώλησης και να εξηγήσει κάποια πράγματα στον ελληνικό λαό να το αποδώσω στη δήλωσή του ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε έτσι για την Αγροτική ή στη σεμνότητα του, που δεν του επέτρεπε να βγει και να διαφημίσει αυτοπροσώπως ένα τέτοιο κατόρθωμα;
• Ως εραστής της αλήθειας βέβαια έκανε και εκείνη τη δήλωση για τα χάλια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που βύθισαν τη μετοχή του λίγο πριν βγει στη δημοπρασία.
• «Ο νέος υπουργός Οικονομικών είναι σε βάθος γνώστης της ελληνικής οικονομίας και χαίρει μεγίστης εκτίμησης στο εξωτερικό, επισημαίνει το ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο σε σημερινή ανακοίνωση με την οποία χαιρετίζει την επιλογή του καθηγητή Γ. Στουρνάρα για τη συγκεκριμένη θέση». Αυτό αισθάνομαι πολύ λίγος για να το σχολιάσω. Άμα το λέει το ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο…
• Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πριν μεταβεί στο συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, την Δευτέρα 7 Ιουλίου, δηλώνει στους Financial Times ότι «το πρόγραμμα είναι εκτός τροχιάς και δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτε από τους δανειστές μας πριν το επαναφέρουμε στην πορεία του» και ορίζει ως πρώτη προτεραιότητα την απαρέγκλιτη υλοποίηση του Μνημονίου, που οι άσχετοι επιμένουν πως δεν βγαίνει.
• Το ότι τις τελευταίες εβδομάδες δήλωνε σε όποιο δημοσιογράφο εύρισκε μπροστά του ότι να, πάει κλείσαμε συμφωνήσαμε με τους έξω, δεν είναι και τόσο εγκληματικό αν αναλογιστούμε ότι από τον Αύγουστο μας καθησύχαζε για το ότι όλα είναι ΟΚ.
• Και χθες βράδυ, λίγο πριν κλείσει η συζήτηση για τον προϋπολογισμό, από το βήμα της Βουλής μας διαβεβαίωσε ότι άλλαξε το κλίμα και σε λίγο θα το διαπιστώσουμε. Βελτιώθηκε άλλωστε κατά 28 θέσεις η ανταγωνιστικότητά μας. Από το 100 πήγαμε στο 78 στον κατάλογο της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πανηγύρισε ρε, τι σου ζητάμε; Και σταμάτα να σκέπτεσαι ότι βρίσκονται μπροστά σου 77 άλλες χώρες. Ο άνθρωπος είναι σπορέας μύθων, κανονικός.
Μετά από τα παραπάνω ποιος να μην πιστεύει ότι η εξομοίωση των υπαλλήλων της Βουλής ήταν κάτι που έκαιγε ανυπόφορα τη συνείδηση του εξαίρετου υπουργού; Και από τα παραπάνω επίσης ποιος να μην πιστέψει ότι θέματα όπως το κούρεμα των χρεών προς τις τράπεζες των δανειοληπτών που έχουν χάσει εισοδήματα λόγω της κρίσης ίσως και εργασία έχουν εναποτεθεί κάπως πιο μακριά στην καρδιά του, σε μια απόσταση ίσως όσο απέχει από εδώ και η παγωμένη Σιβηρία…
Έτοιμος είναι λοιπόν ο κ. Στουρνάρας, μόνιμα αλειμμένος λάδι και με πέτσινο βρακί, «ο σκληρός διαπραγματευτής» όπως θέλουν να γράφουν οι θαυμαστές του (αλλά κανείς δεν κατάλαβε κάτι που να διεκδίκησε και να απέσπασε από τους Τόμσεν εντ κόμπανι) για να πάρει θέση όχι απλά σαν ένας βουλευτής που υπηρετεί «τις απαιτήσεις της κοινωνίας», αλλά σαν μέλος του καινούριου που ετοιμάζεται στο παραγωγικό εκείνο εργοστάσιο δημιουργίας πρωθυπουργών και υπουργών. Για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα τα παραμύθια άμα τα σπείρεις όπως πρέπει και φυτρώνουν και αποδίδουν.