Ο Νίκος Λυγερός από το Βόλο, σήμερα καθηγητής μαθηματικών στη Γαλλία, αυτοπροσδιορίζεται σαν ο εξυπνότερος των Ελλήνων. Ο Λυγερός ίδρυσε την οργάνωση “The Pi Society” στην οποία για να εγγραφεί κάποιος πρέπει να έχει IQ 176 και πάνω. Το ποσοστό αυτό, λέγει, το πιάνουν ένας άνθρωπος στο εκατομμύριο. Ο ίδιος μέτρησε το δικό του και το ανεβάζει στο 189, που είναι σχεδόν διπλάσιο από το IQ ενός μέσου ανθρώπου.
Στην Κύπρο έγινε γνωστός το 2002 όταν τον έφερε η ΑΤΗΚ (ΟΤΕ Κύπρου) και έδωσε σειρά διαλέξεων στους ιθαγενείς, υπό την ιδιότητα του εξυπνότερου Έλληνα στην υφήλιο. Φαίνεται ότι του άρεσε το νησί, ο κόσμος του, ο ήλιος και η θάλασσά του, ανακάλυψε το πρόβλημά του και αποφάσισε να συνεισφέρει λίγα από τα απέραντα πλεονάσματα της εξυπνάδας του υπέρ της προώθησης του εθνικού ζητήματος.
Συνεπαρμένος από την εθνική έπαρση που διακατείχε τις μέρες εκείνες την κοινωνία (Δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν, ένταξη στην Ε.Ε.), ο εξυπνότερος των Ελλήνων είχε συλλάβει μια ιδέα που μόνο ένας άνθρωπος στο εκατομμύριο θα μπορούσε να σκεφτεί: να γονατίσει οικονομικά την Τουρκία με τις μαζικές προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ)
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Νίκου Λυγερού αν ο κάθε πρόσφυγας έκανε προσφυγή και την κέρδιζε, η Τουρκία θα είχε κόστος 16 δισεκατομμύρια δολάρια. Εάν δεν συμμορφωνόταν με τις αποφάσεις, τότε το κόστος, με τον υπολογισμό των τόκων, θα αυξανόταν κατά ένα δισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο. Η Τουρκία δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει, οι διεθνείς οργανισμοί δεν θα τη δάνειζαν και θα κατέρρεε οικονομικά! Τόσο απλά.
Ο Νίκος Λυγερός δημιούργησε το ίδρυμα «Αλτρουϊσμός στην Κύπρο», το οποίο ανέλαβε να συντονίσει το μεγάλο δικαστικό αγώνα. Το Ίδρυμα έκανε κι ένα διαφημιστικό φιλμάκιπαροτρύνοντας τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους και τους συγγενείς των αγνοουμένων να του δώσουν 250 λίρες έκαστος, ενώ το ίδρυμα θα έβαζε τις άλλες 250 από εισφορές δωρητών για την καταχώρηση ατομικών προσφυγών. Συνοδευόμενος και από δικηγόρους που έκαναν πελατολόγιο με τις προσφυγές, έδινε διαλέξεις και εξηγούσε το σχέδιο του στους πρόσφυγες.
Το τέλος αυτής της ιστορίας το είδαμε πριν μερικές μέρες. Η μαζικοποίηση των ατομικών προσφυγών και η εμφανής προσπάθεια επίλυσης ενός πολιτικού προβλήματος στα δικαστήρια, οδήγησε στη μαζική απόρριψή τους.
Στην απόφαση του το Δικαστήριο αναφέρει (παρ. 69) πως δεν διαθέτει την ικανότητα και δεν είναι σκόπιμο για τη λειτουργία του ως διεθνές δικαστήριο, να αποφανθεί για μεγάλο αριθμό υποθέσεων και να κάνει υπολογισμούς της χρηματικής αποζημίωσης. Τουτέστιν, έπληξε το σχέδιο του Λυγερού στον πυρήνα του.
Το Δικαστήριο αναφέρει ακόμη (παρ. 85) ότι «βρέθηκε αντιμέτωπο με υποθέσεις που βαρύνονται με πολιτικές, ιστορικές και αντικειμενικές πολυπλοκότητες που απορρέουν από ένα πρόβλημα, το οποίο θα έπρεπε να είχε επιλυθεί από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη για την εξεύρεση λύσης σε πολιτικό επίπεδο». Δηλαδή, το πρόβλημα είναι πολιτικό και πολιτικά θα πρέπει να λυθεί.
Οι επισημάνσεις αυτές δεν έπρεπε να προκαλέσουν έκπληξη σε κανένα. Το Δικαστήριο, από την πρώτη υπόθεση της Τιτίνας Λοϊζίδου, έδειχνε προς αυτή την κατεύθυνση και σταδιακά γινόταν όλο και πιο σαφή ως προς τον τρόπου που πρέπει να λυθεί το πρόβλημα. Όμως, όσοι θεωρούν τον εαυτό τους υπερβολικά έξυπνο έχουν τόση μεγάλη αυτοπεποίθηση που δεν διαβάζουν τα κείμενα. Τα ξέρουν όλα από μόνοι τους. Αν και ο εξυπνότερος Έλληνας, ο Ν. Λυγερός δεν πρόβλεψε το πιο απλό: το σχέδιο του στηριζόταν σε πάρα πολλά «αν» για να έχει πιθανότητες επιτυχίας.
Πάντως, ούτε και τώρα φαίνεται να κατάλαβε τι έγινε. Σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους, ειδήμονες και μη, ο Νίκος Λυγερός υποστηρίζει σε πρόσφατο άρθρο του ότι η τελευταία απόφαση του ΕΔΑΔ αποτελεί σταθμό για το Κυπριακό, επειδή με αυτήν η Τουρκία αναγνώρισε επιτέλους την Κύπρο!
Επειδή διάβασα την απόφαση και τα κατάλαβα αλλιώς τα πράγματα, άρχισα να υποψιάζομαι πως φταίει το IQ μου το χαμηλό. Οπόταν ανέτρεξα στην ιστοσελίδα του πιο έξυπνου Έλληνα στον κόσμο να πάρω λίγα από τα φώτα του. Το μάτι μου έπεσε σ’ ένα άρθρο του με τον τίτλο «Οι γάιδαροι της αντίστασης» που αναφέρεται στους αδέσποτους γαϊδάρους στη χερσόνησο της Καρπασίας. Το βρήκα σαν ένα από τα συναρπαστικότερα κείμενα που διάβασα μέχρι τώρα.
Για την ιστορία να πούμε πως επί Ντενκτάς, το καθεστώς στην κατεχόμενη Κύπρο περίφραξε τη μύτη της χερσονήσου της Καρπασίας (το ανατολικό άκρο του νησιού), μάζεψε όλα τα αδέσποτα γαϊδούρια και τα έκλεισε μέσα. Οι γάιδαροι πολλαπλασιάστηκαν και η Καρπασία έγινε ένα απέραντο πάρκο γαϊδάρων. Ο Νίκος Λυγερός, ταξιδεύοντας προς την Καρπασία, έπεσε πάνω σ’ ένα κοπάδι γαϊδάρων, εντυπωσιάστηκε και έγραψε ένα συγκινητικό κείμενο για την αντίστασή των γαϊδάρων στην κατοχή.
Θα ήθελα να το δημοσιεύσω όλο, αλλά δεν με παίρνει ο χώρος και περιορίζομαι σ’ ένα μικρό απόσπασμα (τα σχόλια στην παρένθεση είναι δικά μου και παρακαλώ λάβετε υπόψη ότι υπάρχει και μια διαφορά στο IQ μας):
«Οι ελεύθεροι γάιδαροι της Καρπασίας απέδειξαν με την ύπαρξή τους ότι η ζωή δεν το βάζει κάτω. Τότε γιατί εμείς να το βάλουμε κάτω. Τριάντα χρόνια είναι πολλά βέβαια μα είναι πολλά και για το μέλλον. Το υπόβαθρο της αντίστασης (των γάρων*) υπάρχει. (…) Εμείς πρέπει να το εκμεταλλευτούμε και να το αξιοποιήσουμε. Οι γάιδαροι της Καρπασίας δεν ξέχασαν ούτε παράτησαν την πατρίδα τους (Οι γάροι δεν ξεχνούν). Μπορεί να είναι εξαιτίας του πείσματός τους μπορεί όμως και να φταίει το θάρρος τους (γάροι με αντιστάσεις). Μπορεί να είναι επειδή δεν είχαν που να πάνε μπορεί όμως και να το επέλεξαν (γάροι με άποψη)».
Λοιπόν, μόνο ένας γάρος με προσόντα και με IQ 189 θα μπορούσε να εκλάβει το ένστικτο της επιβίωσης ενός τετράποδου σαν οργανωμένη και συνειδητή αντίσταση στην ξένη κατοχή και να το προτείνει σαν παράδειγμα προς μίμηση στο ανθρώπινο είδος.
* Γάρος: Ο γάιδαρος στο κυπριακό ιδίωμα. Όταν θες να πεις σε κάποιον ότι είναι χαμηλής νοημοσύνης, ηλίθιος ή άξεστος: «Μα είσαι τέλεια γάρος;» ή «Ίντα γάρος εν τούτος;»
Σκίτσο: Θανάσης Παπασπυρόπουλος, εφημερίδα Πολίτης (Λευκωσία)