Μικρή λεξούλα το «Οχι», με τρία γράμματα και μεγάλη δύναμη, ισοδύναμη του επίσης μικρού, αλλά ογκώδους στη σημασία του, «Ναί». Ενα Ναί ή ένα Οχι αλλάζει κάθε τρείς και λίγο, σε διάφορες καθημερινές μας διασταυρώσεις, τον ρούν τής προσωπικής μας διαδρομής – με μικρές, φαινομενικά ασήμαντες αποφάσεις και «αυθόρμητες» επιλογές – και, δι΄αυτής, την ιστορία μιας ολόκληρης γεωγραφικής περιοχής ενδεχομένως, του πλανήτη ολόκληρου και, ποιός ξέρει, ίσως και του σύμπαντος.
«Κουράστηκα πιά να δουλευω αγόρι μου. Θέλεις να βγάλεις μια επαγγελματική άδεια, να σού γράψω το ταξί στο όνομά σου να μπορέσεις να παντρευτείς και τήν Ελενίτσα, να βάλεις πιά μια τάξη στη ζωή σου τώρα που γίνεσαι και 25 χρονών;».
«Ναί πατέρα. Σ΄ευχαριστώ. Θέλω».
Η μία εναλλακτική. Με Νί, Αλφα και Ιώτα.
Εχει το δικό της σενάριο αλλά, αν δεν συμβεί κάτι πολύ ακραίο, δραματικό ή ευχάριστο, δεν κόβει εισητήρια. Γιατί, στο περίπου, είναι γνωστή η συνέχεια.
«Οχι μπαμπά».
Η άλλη εναλλακτική. Με Ομικρον, Χί και Ιώτα.
«Δεν μ΄αρέσει αυτή η δουλειά. Θα συνεχίσω να πηγαίνω στο νησί απο Μάρτιο μέχρι Νοέμβριο να δουλεύω που έχουμε πολύ τουρισμό τα καλοκαίρια και σιγά-σιγά κάτι θα καταφέρω. Ηδη έχω μαζέψει αρκετά λεφτά αφού μενω στης γιαγιάς. Μπορεί να γνωρίσω και κάνα κορίτσι της προκοπής, όχι σαν την Ελένη που διαβάζει Life&Style κα θέλει διακοπές στη Μύκονο τον Αύγουστο».
Οχι, λοιπόν. Πολλές μεγάλες ηρωϊκές και περιπετειώδεις αυτοβιογραφίες ξεκινούν με ένα ξεκάθαρο, μεγάλο, στρογγυλό «Οχι». Αλλά και απο ένα «Ναί», που το λέει κανείς με τη ψυχή του, ξεκινούν μια χαρά ευοίωνες ιστορίες που πολύ συχνά έχουν και την δυναμική και την ένέργεια να οδήγήσουν τον «ήρωα» ως το τέλος του, όρθιο, αξιοπρεπή, ευθυτενή, χαμογελαστό – και με τα στηρίγματα που θα έχει κερδίσει απο τούς αμοιβαίους μικρούς συμβιβασμούς και τίς αγαπητικές σχέσεις που συχνά στηρίζονται σ΄αυτούς.
Ο Καβάφης πίστευε πως εάν έχεις έτοιμο το «Ναί» μέσα σου, «πέρα πηγαίνεις, στην τιμή και την πεποίθησή σου».
Αλλά «και ο αρνηθείς», λέει, «δεν μετανοιώνει. Αν τον ρωτούσαν πάλι όχι θα ξαναέλεγε».
«Κι΄όμως», συνεχίζει – καταλήγοντας : «Τον καταβάλλει εκείνο τ΄Οχι – το σωστό – είς ολην την ζωήν του».