Αν δεν το καταλάβατε, εννοώ εσάς κύριε Σαμαρά. Θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας συγχαρώ για την εκλογή σας, αν και δεν σας ψήφισα. Βλέπετε είμαι φίλος και εξ’ απαλών ονύχων συνεργάτης της κυρίας Μπακογιάννη. Στα πλαίσια όμως των ενωτικών κινήσεων στο εσωτερικό του κόμματος σας συγχαίρω και πάλι.
Είχα κατέβει στην Καλαμάτα πριν λίγο καιρό και οι πατριώτες σας ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από εσάς κυρίως γιατί καταφέρατε να κάνετε τον Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα Καλαματιανό.
Σας γράφω όμως όχι για όσα είπα μέχρι στιγμής, αλλά για ένα και μοναδικό λόγο. Στην προεκλογική σας εκστρατεία κατηγορήσατε την αντίπαλό σας για μεγάλα τζάκια και παραδοσιακές πολιτικές οικογένειες. Πράγμα το οποίο κουβαλάτε και εσείς. Μια και η οικογένεια Μπενάκη που κατά ένα μέρος προέρχεσθε, διοίκησε την Ελλάδα και εκ του παρασκηνίου και εκ του προσκηνίου.
Δεν είναι κακό να προέρχεσαι από μια μεγάλη οικογένεια. Πιστεύω ότι όταν μεγαλώνει κανείς σε ένα οικογενειακό περίγυρο από σοφούς άνδρες και γυναίκες με πολιτική πείρα μόνο κέρδος έχει να αποκτήσει.
Εσύ όμως αγαπητέ Αντώνη, έχεις ένα μεγάλο προσόν στην οικογενειακή σου παράδοση, την Πηνελόπη Δέλτα.
Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, αλλά όλοι οι σημερινοί άνδρες και γυναίκες που είναι από 45 έως 60 χρονών ίσως και μεγαλύτεροι μεγάλωσαν με τα βιβλία της Δέλτα στο χέρι.
Βιβλία ηρωικά, βιβλία τρυφερά, αγαπησιάρικα, βιβλία που σου δίνανε όραμα. Με συγκίνηση θυμάμαι τα Μυστικά του Βάλτου, τον Μάγκα, τον Τρελαντώνη που εκτός των άλλων ήταν και μια ηθογραφία της τότε Αθήνας. Μα πάνω απ’ όλα ένα βιβλίο όραμα ήταν το «Παραμύθι χωρίς όνομα».
Κείνο το βιβλιαράκι με το κατεστραμμένο βασίλειο ενός επιπόλαιου βασιλιά που ο γιος του ο πρίγκιπας μέσα από τις στάκτες το ξανακτίζει πέτρα πέτρα . Και το κτίζει τόσο καλά που γίνεται ένα γερό στερεό κράτος στο περίγυρο της εποχής.
Και τώρα που σας γράφω αυτές τις λέξεις το ξαναφέρνω στη μνήμη μου και παίρνω θάρρος και γεμίζω ελπίδες.
Έτσι είναι και η Ελλάδα τώρα Αντώνη μου, στάκτες και ερείπια. Και εσείς καλείστε αφού ανασυντάξετε το κόμμα να κάνετε μια γερή επιθετική και συνάμα εποικοδομητική αντιπολίτευση χωρίς εγωισμούς και πάθη για να μπορέσει η Ελλάδα κάποια μέρα να ξανασταθεί στα πόδια της.
Αν και αντιπολίτευση έχετε το ρόλο σας και μάλιστα πολύ σπουδαίο ρόλο.
Αυτά είχα να σας πω και τίποτα άλλο.
Η Ελλάδα σήμερα θέλει τίμιους, ηθικούς άντρες, αλλά και γυναίκες που να έχουν όραμα, φαντασία και μαχητικότητα.
Σας εύχομαι τα καλύτερα.