Σε είδα Βαλεντίνε της κρίσης να κάνεις εκπτώσεις. Μεγάλες εκπτώσεις. Ησουν που ήσουν μια κάπως αστεία μικροαστούλα γιορτή που ταύτιζε τον έρωτα με τις ζαρτιέρες (στην καλύτερη) ή τα αρκουδοκουκλάκια (στη χειρότερη), ή κρίση σε αποτελείωσε και σένα.
Τέρμα οι διαφημίσεις για πανάκριβα δαντελένια εσώρουχα.
Βολευτείτε, ω Βαλεντίνες , με έκπτωση 45% στο μαζικό πολυκατάστημα τάδε. Τέρμα και οι διαφημίσεις για σούπερ γκουρμέ γεύματα τετ α τετ συνοδεία σουίτας.
Μια μόνο καταχώρηση είδα και μιλούσε για μπουφέ για ερωτευμένους. Αυτό εκτος που είναι γυφτιά είναι και άτοπο. Διότι αν μη τι άλλο ο ερωτευμένος καλέ μου εστιάτορα είναι το κατ’ εξοχήν εκλεκτικό ον: δεν θέλει μπουφέ, δεν χρειάζεται ποικιλία. Ενα και μόνο ένα φαγητό θέλει: την αγάπη του. Και αυτό ευτυχώς είναι δωρεάν.