Απόψεις

America America!

Ο εναγκαλισμός με την Αμερική του Τραμπ, εκτός από τον κυνισμό και τον ρεαλισμό που περιέχει, μοιάζει και με την εκδίκηση της αλήθειας. Πρέπει να λιώσεις πολλά ζευγάρια μποτάκια στην πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία για να φτάσεις κάποτε να τιμάς τις ΗΠΑ στη ΔΕΘ
Κώστας Γιαννακίδης

Είναι χαριτωμένο. Η «Εφημερίδα των Συντακτών», ένα φύλλο συνεπές στον αριστερό του προσανατολισμό, πανηγυρίζει για τη μεγάλη αμερικανική συμμετοχή στη ΔΕΘ. Η αμερικανική σημαία εξάστηλη σε πρωτοσέλιδο της Αριστεράς. Το είδαμε και αυτό.

Αλλά και η κομματική «Αυγή» αντιμετωπίζει το θέμα θετικά. Κάθε μέρα μας υπενθυμίζει ότι στη φετινή ΔΕΘ οι σημαίες των κρατών θα είναι περισσότερες, με την αστερόεσσα σε περίοπτη κεντρική θέση, αφού η μεγάλη σύμμαχος χώρα θα είναι και η τιμώμενη στη ΔΕΘ.

Μάλιστα η «Εφημερίδα των Συντακτών» επισημαίνει στο πρωτοσέλιδό της και τη συνδρομή πρακτόρων του FBI στην ασφάλεια της διοργάνωσης. Πιθανότατα εννοεί την NSA, καθώς το FBI δεν αναλαμβάνει δράση εκτός ΗΠΑ. Oμως ποιος να το έλεγε; Η Αριστερά υποδέχεται αμερικανούς πράκτορες. Αν συνέβαινε το ίδιο επί Σαμαρά, ο λαιμός του Τσίπρα θα έκλεινε από οργή, τα δάχτυλα του Παπαδημούλη θα μάτωναν στο πληκτρολόγιο, τα τρολ θα έφτυναν κατά ριπάς. Μα, να κυκλοφορούν αμερικανοί πράκτορες εκεί που θα μιλήσει ο έλληνας Πρωθυπουργός; Τώρα οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης γεμίζουν κόκκινα αστεράκια και ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός θα πάρει κάτι από τη λάμψη τους για να καταγγείλει τη Δεξιά και τη συντήρηση, δείχνοντας τον προοδευτικό μεταμνημονιακό δρόμο. Αν δεν το πληρώναμε από την τσέπη μας, θα είχε την πλάκα του.

Υποθέτω κάποιοι θα μας δείξουν το πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Συντακτών» για να μας θυμίσουν ότι, πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετεξελιχθεί σε συστημικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που ασπάζεται το «Ανήκομεν εις τη Δύσιν». Αυτόν το σκοπό εξυπηρετούν και οι επαναλαμβανόμενες αναφορές στο μέγεθος της αμερικανικής συμμετοχής. «Δεν είμαστε πλέον η Αριστερά του αντιαμερικανισμού, είμαστε η προοδευτική παράταξη που αντιλαμβάνεται και αποδέχεται τη θέση της χώρας στον δυτικό κόσμο.»

Ετσι είναι, αλλά, με συγχωρείτε, όλο αυτό διαβάζεται και αλλιώς. Από τη μια βλέπεις τον κυνισμό που καίει ακόμα και τα τοτέμ της Αριστεράς στο πεδίο της εξουσίας. «Καλός ο αντιαμερικανισμός, αλλά μόνο για αντιπολίτευση και μάρκετινγκ». Και από την άλλη αντιλαμβάνεσαι την τεράστια απόσταση που χωρίζει τα ιδεολογήματα από την πραγματικότητα. Αυτός ο πολιτικός και συμβολικός εναγκαλισμός της Αριστεράς με την Αμερική του Τραμπ, εκτός από τον κυνισμό και τον ρεαλισμό που περιέχει, μοιάζει κάπως και με την εκδίκηση της αλήθειας.

Εννοείται ότι τον Νοέμβρη ο Τύπος της Αριστεράς θα βάλει εξάστηλη τη σημαία του Πολυτεχνείου. Διότι, θα μας πουν, η διαχείριση της πραγματικότητας δεν συνεπάγεται και άρνηση της μνήμης και των ιδεών. Σωστό. Πρέπει να λιώσεις πολλά ζευγάρια μποτάκια στην πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία για να φτάσεις κάποτε να τιμάς τις ΗΠΑ στη ΔΕΘ.