Νόμισες πως θα επαναλαμβανόταν η προηγούμενη ανέφελη υπουργοποίηση σου, όταν ο Τσίπρας σε έκανε υπουργό Αμυνας και ο Κυριάκος το μόνο που βρήκε να πει ήταν ότι δεν είναι συνηθισμένο να υπουργοποιούνται εν ενεργεία στρατιωτικοί; Διότι ως αρχηγός τότε της αντιπολίτευσης δεν θεώρησε πρέπον να απαξιώσει στα σοβαρά έναν αρχηγό ΓΕΕΘΑ που αναβαθμιζόταν, ενώ σοβούσε ελληνοτουρκική κρίση; Και διότι ως εν αναμονή Πρωθυπουργός, ο Μητσοτάκης είχε αποφασίσει να μην βάλει μέσα στην αρένα της πολιτικής αντιπαράθεσης τα θέματα της εθνικής άμυνας; Και διότι τέλος πάντων, ανθρώπους που διαθέτουν κάποιες ικανότητες δεν συνηθίζει να τους στοχοποιεί, ακόμα κι όταν αυτοί χρησιμοποιούνται από τον πολιτικό του αντίπαλο;
Και επειδή ναύαρχε μου, έκανες μια μικρή υπουργική θητεία ζάχαρη δίχως να φας έστω και μια αξιοπρόσεκτη ανακοίνωση κριτικής από την ΝΔ, νόμισες ότι έτσι θα γίνει και τώρα; Αμ, ο Τσίπρας δεν είναι Κυριάκος και θα ‘πρεπε να το ‘χεις καταλάβει αφού συνεργάστηκες τόσον καιρό μαζί του. Για τον Αλέξη δεν υπάρχουν κοινές αποδοχές και ενιαίες μίνιμουμ στάσεις απέναντι σε καίρια ζητήματα και αναγνωρίσεις δεξιοτήτων και άλλα παρόμοια. Δεν υπάρχουν καν αστικές ευγένειες και προσωπικοί σεβασμοί. Το πάει κατ’ ευθείαν στο ανώτατο σημείο της πολιτικής χυδαιότητας. Το «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» δεν ήταν ένα συνθηματάκι της στιγμής, είναι ο τρόπος που σκέφτεται και ζει.
Οπότε δεν το ‘χει σε τίποτα ο Αλέξης να σου μπουμπουνίσει κατάμουτρα ένα «αποστάτης» κι ένα «εξαγορασμένος», ακόμα κι αν είσαι ο εντιμότερος και ηθικότερος άνθρωπος της Γης. Ακόμα κι είσαι κάποιος που πριν δυο χρόνια του εμπιστεύτηκε τον νευραλγικότερο τομέα μιας κυβέρνησης, την άμυνα της χώρας. Το «προδότης» και το «πουλημένος» το λέει ευκολότερα απ’ όσο αναπνέει, δεν το είχες πάρει χαμπάρι τότε που συνεδριάζατε παρέα; Ή πίστεψες πως όταν ζητούσε κοινής αποδοχής υπουργό υγείας για την πανδημία και συναίνεση για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, τα πίστευε κιόλας; Και νόμισες ότι αυτά θα κουμπώσουν εύκολα και δίχως κραδασμούς στο πρόσωπο σου, έτσι; Αμ τότε είσαι και ολίγον αφελής ναύαρχε μου και να με συμπαθάς που στο λέω έτσι άγαρμπα.
Τέλος πάντων, κάποια στιγμή θα πρέπει κι εσύ να μας διηγηθείς την δική σου εκδοχή αυτής της ιστορίας. Διότι αυτά που ψέλλισες εδώ κι εκεί με διαρροές έχουν πολλά κενά και δεν πολυπείθουν. Αυτά με τα τηλεφωνήματα σου προς τον Αλέξη τις προηγούμενες μέρες, τι του πες, τι σου πε, τι αλληλοκαταλάβατε, θέλουν μερικές διευκρινήσεις. Καθότι δεν γίνεται μισή ώρα πριν την ορκωμοσία να λες στην Προεδρία της Δημοκρατίας ότι θα παραστείς «μετά της συζύγου» και μετά από δέκα λεπτά να παραιτείσαι. Τρόμαξες με τα «αποστάτης» και «εξαγορασμένος» του Τσίπρα, έτσι; Είπες «ωχ αγρίεψε το πράμα» και σκέφτηκες πως αν γίνει καμιά στραβή στην πολιτική προστασία –που θα γίνει αργά ή γρήγορα- θα σε κατασπαράξουν οι πρώην σύντροφοι σου, σωστά; Ενώ εσύ έχεις μάθει να είσαι στο απυρόβλητο. Εντάξει, να το καταλάβω, αλλά αυτά τα λένε από την αρχή στον Πρωθυπουργό που σε παίρνει τηλέφωνο και σου προσφέρει θέση, όχι ενώ σε περιμένουν οι τσολιάδες στην Ηρώδου του Αττικού να σου βαρέσουν προσοχή ως υπουργό.
Τέλος πάντων, πας κι εσύ σαν κι άλλους πολλούς που κωλώσανε την τελευταία στιγμή. Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Απλώς είναι λίγο αποκαρδιωτική η εικόνα ενός πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ να στέκεται σούζα μπροστά σε έναν Αλέξη, διότι φοβάται τι θα πει ο στόμας του. Κι όχι τίποτα άλλο, δικαίωσες και κείνους που λένε ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν είναι για δουλειά, ότι δεν πρέπει να τους εμπιστευτείς ούτε τα ψώνια να κουβαλήσουν από το σούπερ μάρκετ. Μαντάρα θα τα κάνουν και σ’ αυτό.