«Θέλω να βγω μπροστά να του σπάσω τα μούτρα του», και «ή εγώ ή αυτός, τέλος! Και πώς δεν του… έπαιξα στα μούτρα, να κάνει τον σταυρό του», και «θα έχει κακά ξέτελα», και «θα τον εδείρω», και «θα τον εσκοτώσω»… Με ατάκες όπως αυτές η εκ Κρήτης Αλκηστις έχει γίνει αυτή την εποχή η πιο αντιπαθητική –και μισητή τη χαρακτηρίζουν ορισμένοι– παίκτρια του «Master chef». Την αποκαλούν και «θηλυκό Πολάκη», όχι μόνο λόγω της κοινής καταγωγής της με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας. Κάθε εποχή έχει και αυτού του είδους τους τηλεοπτικούς… σταρ. Τους διασκεδαστές με το αρνητικό πρόσημο. Από την Ασπα Τσίνα του «Fame story» και τη Ρούλα Βροχοπούλου του «The wall» ως τον Στέφανο Κοκολογιάννη του «Mission» και τους Νίκο Λαμπρινάκη και Στέλιο Χανταμπάκη των «Survivor».
Εκρηκτικοί, εγωκεντρικοί, αμετροεπείς, υπερφίαλοι, αγενείς, συγκρουσιακοί, δολοπλόκοι κλπ., ή απλώς «ακατέργαστοι», πρωταγωνιστούν στη light τηλεοπτική ψυχαγωγία. Γιατί αυτοί δημιουργούν την απαραίτητη ένταση, προσφέρουν το σόου. Ποια είναι η ανταμοιβή τους που έτσι εύκολα και ασυλλόγιστα αυτοαναφλέγονται, τσαλακώνουν την εικόνα και την αξιοπρέπειά τους; Τα λίγα λεπτά δημοσιότητας που απολαμβάνουν όσο βρίσκονται στο προσκήνιο, και ας είναι και αρνητική αυτή η δημοσιότητα. Ο ακραίος συχνά ναρκισσισμός των αντρών και των γυναικών που ονειρεύονται να λάμψουν στο «γυαλί» δεν τους επιτρέπει να ξεχωρίσουν την καλή από την κακή έκθεση. Σημασία έχει να ασχολούνται μαζί τους.
Το «Master chef» καταλήγει να παρουσιάζει το μαγείρεμα και τη δουλειά σε μια επαγγελματική κουζίνα ως βασανιστήριο στο «Prison break» και στο «Orange is the new black». Το «Κάτι ψήνεται» ταυτίζει τη φιλοξενία με την κατινιά και την κοινωνική επαφή με το πισώπλατο μαχαίρωμα. Εκπομπές σαν το «Power of love» κάνουν τον έρωτα να μοιάζει εμπορική συμφωνία, ένα σκληρό παιχνίδι που ξεκινά και καταλήγει στο ωμό συμφέρον των εμπλεκόμενων. Τα ριάλιτι εστιάζουν στην αρνητική πλευρά των πραγμάτων. Και των ανθρώπων. Οπότε, ένας άνθρωπος που είναι αποφασισμένος να εκθέσει τα όποια ελαττώματά του σε κοινή θέα (στις πιο ακραίες περιπτώσεις λόγω αφέλειας) είναι παραπάνω από καλοδεχούμενος στα στούντιό τους.
Η Αλκηστις ήρθε τώρα με τον κρητικό τσαμπουκά των 23 χρόνων της για να καθαρίσει για πάρτη της, για να απειλήσει τον «αντίπαλό» της (και όχι τον συμπαίκτη της) πως θα έχει «κακά ξέτελα» (κακό τέλος), για «να την πει» στους σεφ που αποτελούν την κριτική επιτροπή. Ιδού το μαγικό συστατικό που δίνει αμέσως «ένταση» στην νερόβραστη σούπα.
Αν η ίδια έχει επιλέξει συνειδητά να παίξει αυτό τον ρόλο, με γεια της με χαρά της, όλη η ευθύνη δική της. Αν δεν έχει επίγνωση του πόσο εκτίθεται, ας την προστατεύσουν οι δικοί της, γιατί η νέα τηλεοπτική… οικογένειά της δεν πρόκειται να το κάνει, αντιθέτως θα τη σπρώχνει να γίνεται όλο και πιο προκλητική, αγενής, επιθετική ώσπου να την πετάξει έξω από το παιχνίδι. Κατά τα άλλα, ο τηλεθεατής που ενίοτε παραπονιέται πως «δεν έχει τίποτα να δεις» ή που απορεί «για τα σκουπίδια που μας σερβίρουν» ας αναλογιστεί και τις δικές του ευθύνες, γιατί στην πραγματικότητα είναι συνυπεύθυνος όταν επιβραβεύει τέτοιου είδους τηλεοπτικά προϊόντα με υψηλές ακροαματικότητες.