Αυτόν τον τύπο τον λάτρεψα. Τόσοι και τόσοι ανέλαβαν να μας ενημερώσουν, ο συγκεκριμένος ίσως το καταφέρνει καλύτερα απ΄όλους. Το χιούμορ είναι πολυεργαλείο, όταν είναι πηγαίο, σκανδαλιάρικα ευφυές.
Λάτρεψα τη φιγούρα που εμπνεύστηκε, όσο λάτρεψα τις μεταμφιέσεις αλλά κυρίως το χορευτικό του. Για τα μικρά χορευτικά βηματάκια του, αυτά τα εν στάσει και κινησιολογικά την έμφαση του στο πάνω μέρος του σώματος. Αυτό κι αν λάτρεψα! Τόσο χαριτωμένα ρετρό! Κάτι ανάμεσα σε Ούγκο Τονιάτσι και Λάμπρο Κωνσταντάρα ενώ φλερτάρουν κορίτσι. Και προσπαθούν σε πίστα, αυτό που κάποτε ονομάζαμε «σέικ».
Το χιούμορ θα σώσει τον κόσμο! Λατρεύω αυτά τα διαβολεμένα ευφυή πλάσματα που όταν τους μιλάς είναι σχεδόν ντροπαλά και με το που αγκαλιάζουν την τέχνη τους ξεψαρώνουν, ανοίγουν, αστράφτουν. Ο κος Πίκος Apicos. Ήτοι, Θέμης Ρίζος. Που κοινοποίησε την Παρασκευή 21 Αυγούστου το τραγούδι του «Σώσε τη γιαγιά» που μας κατευθύνει ανάλαφρα, τραγουδιστά, στα σωστά μέτρα προστασίας από τον κορονοιό «Φοράμε μάσκα-πλένουμε χέρια-κρατάμε αποστάσεις» και χάλασε κόσμο (φτιάχνοντας όμορφα τον κόσμο).
Μερικούς μήνες πριν, ο ίδιος είχε αναστατώσει το ακίνητο σύμπαν μας, τις ημέρες της καραντίνας, με το τραγούδι του «Αχ Ντίνα, η καραντίνα». Μάλιστα όταν τότε είχε κοινοποιήσει τη δημιουργία του, είχε θεωρήσει σκόπιμο να προσθέσει ένα υστερόγραφο με αποδέκτη τον κ. Χαρδαλιά: «κ. Χαρδαλιά μια πλάκα κάναμε, μη με δείρετε». Δίνοντας μας την ευκαιρία να μελετήσουμε και τον τρόπο αντίδρασης του Χαρδαλιά ο οποίος του απάντησε «Έχεις πολύ λάθος πληροφόρηση αν νομίζεις ή σου είπαν ότι δέρνω. Το χιούμορ είναι απαραίτητο και να συνεχίσετε αυτό που κάνετε».
Χαζεύω το ταλαντούχο πλάσμα, γελάω με την ψυχή μου, μιμούμαι τις κινήσεις του, με ακολουθεί το τραγούδι του…Κάθε καλοκαίρι ένα ανάλαφρο τραγούδι μας κολλάει… Το έχετε διαπιστώσει; Φέτος κόλλησε το τραγούδι του άτιμου Apicos, το λέω ξανά και ξανά… Τον φέρνω στη σκέψη, γελάω… Μα στο τέλος πάντα σκέφτομαι και κάτι ακόμα. Ότι το χιούμορ είναι μια πολύ, πολύ σοβαρή υπόθεση. Ένα σπουδαίο πολυεργαλείο.
Χαίρε αγαπημένε μου άγνωστε Απίκο! Έσο πάντα απίκο.
ΥΓ. Ας συγκρίνουμε έστω και άκαιρα πώς περνάει ένα μήνυμα μέσω του πηγαίου χιούμορ του Apico εν αντιθέσει προς τον «εξαναγκασμό» του γελοίου γέλιου στην καμπάνια για τη μάσκα από τη Βίκυ Σταυροπούλου μερικούς μήνες πριν. Τι ανούσια «χειροτεχνία» κι εκείνη! Το χιούμορ πολύ σοβαρή υπόθεση!