Το αποτέλεσμα της κάλπης της 26ης Μαϊου έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ εν γένει και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, σε μεγάλη περιδίνηση. Τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος υποδέχτηκαν με δάκρυα το άκουσμα των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών και συνακολούθως τη προκήρυξη εθνικών εκλογών σε συντομότατο χρονικό διάστημα.
Αλήθεια, πρόκειται για «Μεγαρέων Δάκρυα» ή πραγματικά οι κυβερνώντες πίστευαν πως είχαν εγκολπώσει τους «πολλούς» στο μέρος τους και εκείνοι θα επιδοκίμαζαν τις καταστροφικές του πολιτικές; Καταχράζοντας το δικαίωμα της αυτογελοιοποίησης τα τελευταία χρόνια και επιδεικνύοντας πρωτοφανή θυμηδία σε όσα κρίσιμα ζητήματα άγγιξαν, πρέπει να υπήρξαν τελείως αφελείς ώστε να μην κατανοούν την είσοδο τους σε τροχιά φθοράς.
Διχαστικός λόγος, ιλαρότητα και πολιτικές που μυρίζουν ναφθαλίνη μπήκαν στην πολιτική υψικάμινο και παρήγαγαν ένα αποτέλεσμα κόμματος που συνδυάζει τις χειρότερες εκδοχές των πολιτικών που έχει γνωρίσει η χώρα ως σήμερα. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν η φθορά θα οδηγήσει με τη σειρά της σε μια συθέμελη υποχώρηση του οικοδομήματος που πάσχισαν να χτίσουν με πρωτομάστορα τον Αλέξη Τσίπρα.
Σε αυτή την τροχιά δεν εισερχόμαστε,έχουμε ήδη εισέλθει και βλέπουμε τις ασθενικές προσπάθειες των υπαιτίων της να αλλοιώσουν την πραγματικότητα, να βαφτίσουν το κρέας ψάρι. Εκτός εκλογικού απροόπτου , θα κλείσει μια κακή παρένθεση που κατάφερε μέσα σε 4 χρόνια να κουράσει τον λαό,όσο δεν κατάφεραν 40-και βάλε- χρόνια μεταπολίτευσης. Είναι απορίας άξιο το γεγονός πως οτιδήποτε άγγιζαν , αυτή η επαφή γινόταν με υπερφίαλη αλαζονεία, απόρριψη συνεννόησης αλλά και απονομιμοποίηση του διαλόγου και αντιλόγου.
Οι εκλογές αυτές, μεταξύ των άλλων πολύτιμων που ανέδυσαν στην επιφάνεια, έκαναν εμφανές πως τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της χώρας είναι βαθιά ριζωμένα στον πυρήνα της ακόμα και αν υπάρχουν φορές που διαβρώνονται. Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως και τον επικεφαλής του, είναι πολύ σημαντικό να αποδεχθούν την Αλεξάνδρεια που χάνουν. Να αποδεχτούν την τροχιά παρακμής που έχουν εισέλθει και να κατανοήσουν επιτέλους, πως το να κινηθούν σε αυτή τη τροχιά με έλλειψη αξιοπρέπειας απλώς θα επιταχύνουν τον δρόμο προς την καταστροφή.
* Ο Βαγγέλης Βαϊάννης φοιτητής πολιτικών επιστημών