Τα μανιφέστα συνήθως οδηγούν σε επαναστάσεις. Αυτές, πάλι συνήθως, καταστρέφουν, στο όνομα του μελλοντικού χτισίματος του νέου (που συχνά δεν έρχεται ή είναι μία από τα ίδια). Ας σκεφτούμε ένα μανιφέστο λίγο διαφορετικό. Το πρόγραμμα, μνημόνιο, μέτρα, ισοδύναμα, τρόικα, θεσμοί, κουαρτέτο ή οτιδήποτε άλλο, θα πάψουν μόνο όταν:
- θα προσπαθούμε με πείσμα να σωθούμε μόνοι μας αντί να κοιτάμε τους άλλους για να μας σώσουν
- θα απλώνουμε το χέρι για να πιάσουμε την πέτρα και να τη στύψουμε αντί να το απλώνουμε για ελεημοσύνη και βοήθεια
- θα προτιμούμε την τόλμη, την επιχειρηματικότητα και την παραγωγή, από τη σιγουράντζα, τη λαμογιά και την κουτοπονηριά
- θα ρωτάμε πρώτα εμείς τί κάνουμε λάθος (και τί σωστά) πριν κατηγορήσουμε τους άλλους ως υπαίτιους για τα πάντα
- θα λέμε «έγραψα άσχημα/παρανόμησα/έκανα σφάλμα» αντί για «μου έβαλε κακό βαθμό/πρόστιμο/ποινή»
- θα κοιτάμε το μέλλον αντί για το παρελθόν, μπροστά αντί για πίσω
- θα προσπαθούμε να μοιάσουμε στους καλούς και άξιους, αντί να τους δακτυλοδείχνουμε με μίσος
- θα επιζητούμε να μάθουμε, αναγνωρίζοντας ό,τι αγνοούμε, αντί να είμαστε οι αιωνίως ημιμαθείς ξερόλες
- θα επιζητούμε την ομορφιά ολόγυρα αντί να βρωμίζουμε και να καταστρέφουμε με μανία τα κοινά (είτε είναι σήματα της τροχαίας, είτε είναι κοινόχρηστοι χώροι και εγκαταστάσεις, είτε σεβασμός στον άλλο, είτε ό,τι έξω από τον χώρο μας)
- θα είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας, αντί να ζητάμε μανιωδώς να μπούμε σε ένα κόμμα, ομάδα, ιδεολογία (!), ασκέρι, συμμορία, μπουλούκι ώστε αυτομάτως να γίνουμε «εμείς, οι δικοί μας που προωθούμε» και να δείρουμε/κυνηγήσουμε/τραυματίσουμε/διώξουμε/κακολογήσουμε «τους άλλους, τους εχθρούς»
- θα θεωρούμε ότι οι νόμοι και οι κανόνες είναι για να ζούμε καλά όλοι μαζί, αντί με μανία να τους παραβιάζουμε ή να ανεχόμαστε την παραβίασή τους
- θα θεωρούμε ότι μπορούμε πρώτα από όλα να προσφέρουμε, αντί να πιστεύουμε ότι όλοι μας χρωστάνε
- θα θεωρούμε ότι έχουμε και υποχρεώσεις, όχι μόνο δικαιώματα
Εν κατακλείδι: H κατάσταση στην Ελλάδα θα απογειωθεί όταν γίνουμε πραγματική κοινωνία από μία απλή σύναξη εγωιστών που είμαστε σήμερα.