Στο υπό εκτύπωση δοκίμιο μου με τίτλο «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝ ΚΕΝΩ/Η ασήμαντη ωφέλεια της Ελληνικής οικονομίας από τη διεξαγωγή έργων έρευνας και ανάπτυξης», στο οποίο εξιστορείται και η από δεκαπενταετίας τρομακτική απαξίωση των 24 πανεπιστημίων της χώρας από από όλες τις κυβερνήσεις, περιέχεται και το εξής άκρως επίκαιρο υστερόγραφο:
Η λειτουργία εν κενώ όσον αφορά στην ωφέλεια της ελληνικής οικονομίας από τα αποτελέσματα των επιχορηγούμενων έργων ΕΤΑΚ έχει και καλές συνιστώσες. Έρχονται δηλαδή στη χώρα ετησίως περίπου 300 εκ.€ από την εκτέλεση τους, συντηρούνται αρκετές χιλιάδες θέσεις εργασίας για νέους ερευνητές που έτσι ανεβάζουν επίπεδο, παίρνουν το κατιτί τους και οι ώριμοι ερευνητές και τέλος αποκτάται επιστημονικός εξοπλισμός από τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα.
Η συνεχιζόμενη όμως λειτουργία με ζημιά, τόσο για τον έλληνα φορολογούμενο όσο και το χειρότερο για το Πολεμικό Ναυτικό, των δύο μεγάλων ναυπηγείων της χώρας επί δεκαετίες ουδεμία καλή συνιστώσα έχει. Συγκεκριμένα: Τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. λειτουργούν με ζημιά από το 1985 και μετά με μικρό διάλειμμα υπό Γερμανική ιδιοκτησία. Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας το ίδιο με μεγαλύτερο διάλλειμα υπό Ελληνική ιδιωτική ιδιοκτησία. Και τα δύο έχουν από καιρό χρεωκοπήσει.
Τρία εξοπλιστικά προγράμματα του Π.Ν. (αρματαγωγά, υποβρύχια, πυραυλάκατοι) τέλειωσαν ή τελειώνουν (οι ΤΠΚ) στα ναυπηγεία αυτά με πολύ μεγάλες καθυστερήσεις ή/και υπερβάσεις κόστους. Τα δύο μεγάλα ναυπηγεία από το 1985 και μετά έχουν ναυπηγήσει μόνο έξι εμπορικά πλοία με τεράστια ζημιά σ’ όλες τις περιπτώσεις!
Πριν 35 χρόνια υπήρχαν άφθονες ναυπηγήσεις εμπορικών πλοίων στην Ευρώπη. Σήμερα το μερίδιο της Ευρώπης έχει περιοριστεί στο 1,9% της παγκόσμιας παραγωγής και τα περισσότερα ναυπηγεία έχουν κλείσει! Από 684 το 2007 έχουν απομείνει 281 το 2019, οπότε έκλεισαν και τα δύο από τα τέσσερα της Κροατίας. Τα από καιρό εγκαταλειμμένα ναυπηγεία στην Ελλάδα είναι ερείπια του εαυτού τους χωρίς ούτε μία πλωτή δεξαμενή σε λειτουργία. Έχουν όμως κοντά στους 1300 εν γένει μη απασχολούμενους εργαζόμενους, μεγάλης συνήθως ηλικίας, οι οποίοι αμείβονται από το Π.Ν. προς περίπου 30 εκατ. ευρώ το χρόνο!
Η προσπάθεια συνεπώς που γίνεται τώρα να αναβιώσουν τα δύο μεγάλα ναυπηγεία για εμπορικές κατασκευές σύμφωνη με τις αρχές της κοινής λογικής ούτε κατά διάνοια είναι.
Και η ευχή: να μην εμπλακεί η ναυπήγηση των νέων φρεγατών του Π.Ν. με τα υπάρχοντα ερείπια ναυπηγείων. Με καμιά κυβέρνηση! Σχετικά, το Ισραήλ μόλις κατασκεύασε τις κορβέτες του στη Γερμανία με ιδιαίτερα συμφέροντες οικονομικούς όρους και τις παρέλαβε όλες έγκαιρα!
* Ο Θεόδωρος Λουκάκης είναι Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου Αθηνών