Όταν σαν μοναδικό κίνητρο έχεις τον στείρο αντιπολιτευτικό λόγο και προσδοκάς πολιτικά οφέλη από την αποτυχία των μέτρων, εκτίθεσαι.
Οι καταγγελίες σου αναιρούνται και πέφτουν στο κενό πριν στεγνώσει το μελάνι της γραφής τους.
Δύο πρόσφατα παραδείγματα.
Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξήγγειλε το πρόστιμο των 100 ευρώ για τον εμβολιασμό των άνω των εξήντα, για να πιέσει την κατηγορία αυτή των πολιτών που επιβαρύνουν το ΕΣΥ να πάει να εμβολιαστεί, ο Αλέξης Τσίπρας τον κατηγόρησε ως σαμποτέρ του εμβολιασμού.
Αμέσως μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού δήλωνε:
«Πολύ φοβάμαι ότι με αυτά τα μέτρα, από εκεί που τον κατηγορούσαμε, και νομίζω δικαίως, ότι είχε σηκώσει λευκή πετσέτα στην εμβολιαστική προσπάθεια, μετατρέπεται σε σαμποτέρ του εμβολιασμού. Διότι αντί να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή την ενίσχυση της προσπάθειας και της εμβολιαστικής κάλυψης θα έχουμε ένα κύμα αντίδρασης και νομίζω ότι αυτό δεν θα βοηθήσει κανέναν»
Δεν χρειάστηκαν πολλές ώρες να διαψευστεί παταγωδώς. Λίγες ώρες μετά τις κατηγορίες του Αλέξη Τσίπρα για την αναποτελεσματικότητα του μέτρου, τα ραντεβού της πρώτης δόσης για τους άνω των εξήντα, πενταπλασιάστηκαν και μέχρι χθες 200.000 πολίτες αυτής της κατηγορίας έκλεισαν ραντεβού για την πρώτη δόση.
Για να συμπληρώσει στην ίδια δήλωση:
«Η υποχρεωτικότητα έχει φθάσει στα όριά της και από την άλλη σήμερα ανακοινώνει μέτρα που δεν έχουν εφαρμοστεί πουθενά αλλού στην ΕΕ, πουθενά αλλού στον κόσμο».
Η αυταπάτες του παρελθόντος γίνονται ξανά επίκαιρες στον τρόπο που αντιλαμβάνεται και την υγειονομική κρίση. Η ΕΕ λίγες μέρες μετά την δήλωση του Αλέξη Τσίπρα άνοιξε επίσημα το θέμα για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.
«Είναι καιρός για την Ευρωπαϊκή Ένωση να σκεφτεί το θέμα του υποχρεωτικού εμβολιασμού» δήλωνε η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, διευκρινίζοντας ότι η απόφαση ανήκει στα κράτη μέλη.
Πρώτη η Αυστρία ανακοίνωσε ότι καθιστά υποχρεωτικό τον εμβολιασμό όλων των ενηλίκων κατά της covid-19 από την 1η Φεβρουαρίου 2022. Ακολούθησε η Ιταλία που καθιστά υποχρεωτικό τον εμβολιασμό για τους άνω των 50 Ιταλούς πολίτες. Ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς τάχθηκε υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά της covid-19, κάτι που ίσως υιοθετηθεί στη χώρα από τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο. Και σε αυτή την λογική προσανατολίζονται πολλές ακόμα χώρες στον κόσμο. Αυτό σημαίνει να έχεις ανεπτυγμένο πολιτικό αισθητήριο. Στην πολιτική Αλέξη πρέπει να μπορείς να δεις μπροστά. Να εκτιμάς καταστάσεις σε βάθος χρόνου με γνώμονα το σήμερα. Αλλιώς απέτυχες. Και εσύ απέτυχες στο παρελθόν, αποτυγχάνεις και στο σήμερα.
Παράδειγμα δεύτερο.
Όταν η κυβέρνηση αποφάσισε το άνοιγμα των σχολείων στις 10 Ιανουαρίου η Αλέξης Τσίπρας κατηγορώντας την κυβέρνηση δήλωνε: «Στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το #dontlookup θα μπορούσε κάλλιστα να παραφραστεί σε “don’t look the cases”… Με 50.000 κρούσματα ανοίγουν τα σχολεία όπως ακριβώς έκλεισαν. Και ο Θεός βοηθός…».
Δεν θα σταθώ στο λάθος των αγγλικών του και στις ειρωνείες που ακολούθησαν, γιατί αυτό για μένα δεν είναι η ουσία της πολιτικής, αν και δείχνει την προχειρότητα που εκείνος αντιμετωπίζει κάποια πράγματα.
Ούτε στο γεγονός ότι ζητά εκλογές με όλους τους σκληρούς δείκτες της πανδημίας στο κόκκινο. Άλλωστε για αυτό τις ζητά ξέροντας ότι δεν μπορούν να γίνουν.
Θα σταθώ όμως στην αδυναμία του να εκτιμήσει κάτι πολύ απλό και αυτονόητο. Ότι τουλάχιστον τις πρώτες μέρες λόγω των πολλών self test από τους μαθητές αλλά και από τους εκπαιδευτικούς, θα είχαμε τον εντοπισμό ασυμπτωματικών φορέων του ιού που διαφορετικά θα κυκλοφορούσαν ελεύθεροι στην κοινότητα, με αποτέλεσμα να μεταφέρουν τον ιό στις προσωπικές τους επαφές. Όπως ακριβώς και έγινε.
Μέσα σε 48 μόλις ώρες ανιχνεύθηκαν 25.235 ασυμπτωματικά κρούσματα. Σκεφτείτε πόσο κακό θα προκαλούσαν αυτά τα κρούσματα αν κυκλοφορούσαν χωρίς να το ξέρουν ανάμεσά μας. Πόσο μεγάλη θα ήταν η διασπορά. Μια ζωή ψέματα η αυταπάτες;
Όποιο από τα δύο, η και τα δύο αν ήταν, με αυτά κυβέρνησε, με τα ίδια αντιπολιτεύεται και μετά του φταίνε οι δημοσκοπήσεις και οι δημοσκόποι.
Σε αυτή την δύσκολη χρονικά στιγμή, η χώρα δεν χρειάζεται μόνο μια ικανή και αποτελεσματική κυβέρνηση, αλλά και μια αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση.
Μια αντιπολίτευση ικανή να εμπνεύσει, να πείσει τον κόσμο ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από την ΝΔ, που μπορεί να δείξει ότι είναι εν δυνάμει κυβέρνηση.
Μια αξιωματική αντιπολίτευση με στέρεο πολιτικό λόγο, απαλλαγμένο από τους λαϊκισμούς και τις αυταπάτες του παρελθόντος, άξια να κερδίσει πάλι την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.