Επειτα από μια εκλογική αναμέτρηση γίνεται από όλους προσπάθεια αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος ή τουλάχιστον απόπειρες για να διαλευκανθούν κάποιες βασικές πτυχές του. Τι οδήγησε στο αποτέλεσμα αυτό; Ποιο ακριβώς είναι το μήνυμα που έστειλε ο λαός; Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, αλλά αφορά το παρελθόν. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και σίγουρα μεγαλύτερη αξία έχουν οι συζητήσεις που αφορούν την επόμενη μέρα των εκλογών.
Το ενδιαφέρον όλων αυτές τις ημέρες είναι στραμμένο στα πρόσωπα της νέας κυβέρνησης. Ποιοι είναι οι νέοι υπουργοί, ποια τα σχέδια της νέας κυβέρνησης, ποια θα είναι τα πρώτα μέτρα που θα πάρει και ούτω καθεξής. Πάντα μια νέα κυβέρνηση δημιουργεί προσδοκίες σε ένα μέρος του κόσμου και βλέμματα καχυποψίας σε ένα άλλο. Κάθε νέα κυβέρνηση δικαίως τραβάει τα βλέμματα όλων αφού σίγουρα θα είναι πρωταγωνιστής της επόμενης ημέρας και τις όποιες πρωτοβουλίες πάρει θα τις παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον.
Τεράστιο όμως ενδιαφέρον θα έχουν και οι εξελίξεις στην αντιπολίτευση. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε από την πρώτη κιόλας στιγμή ότι θα μετασχηματίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια μεγάλη προοδευτική παράταξη. Είναι νομίζω σίγουρο ότι έχει καταλάβει καλά πως δεν υπάρχει 40% αριστερών σε αυτή τη χώρα, όπως και σε καμία χώρα της Ευρώπης. Κέρδισε την εξουσία με την αντιμνημονιακή ρητορεία, αλλά αν θελήσει στο μέλλον να βρεθεί ξανά στην εξουσία, αυτό δεν μπορεί να γίνει με τον ίδιο τρόπο. Πρέπει λοιπόν να κάνει, το έχει ήδη κάνει σε μεγάλο βαθμό, μια σαφή στροφή στον ρεαλισμό. Δεν υπάρχει όμως άλλος τρόπος παρά μόνο η επιπλέον μετατόπισή του προς την Κεντροαριστερά.
Είναι αρκετά πιθανό στα σχέδια του Αλέξη Τσίπρα να περιλαμβάνεται ένα ιδρυτικό συνέδριο που θα οδηγήσει στον μετασχηματισμό που προανήγγειλε, ένα νέο όνομα κόμματος και η ένταξη στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Μια τέτοια κίνηση φυσικά θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις τόσο στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και σε αυτό του ΚΙΝΑΛ που θα είναι ο δεύτερος ισχυρός παίχτης στις όποιες εξελίξεις. Γιατί ναι μεν το ΚΙΝΑΛ συνεχίζει να έχει χαμηλό εκλογικό ποσοστό αλλά δεν παύει να είναι εκφραστής ενός χώρου που το πραγματικό ποσοστό των ανθρώπων που ανήκουν εκεί είναι πολλαπλάσιο του εκλογικού ποσοστού που λαμβάνει .
Είναι λοιπόν σαφές ότι οι επόμενες κινήσεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς δεν θα γίνουν αποκλειστικά από τον Αλέξη Τσίπρα αφού ταυτόχρονα με τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρχει αναμφίβολα κινητικότητα και στο ΚΙΝΑΛ. Την πρωτοβουλία των κινήσεων την έχει συνήθως ο πιο ισχυρός παίχτης και είναι βέβαιο ότι αυτός είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Φωνές σαν αυτή του Δημήτρη Κρεμαστινού, που έκανε λόγο για κοινή γραμμή πλεύσης ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ, είναι ο προάγγελος των κινήσεων που θα ακολουθήσουν.
Μένει φυσικά να δούμε αν οι όποιες κινήσεις θα οδηγήσουν σε κάτι νέο ενιαίο και μεγάλο στον χώρο της Κεντροαριστεράς ή σε ακόμα μεγαλύτερο κατακερματισμό της. Οποια όμως και αν είναι η κατάληξη των διεργασιών που θα ακολουθήσουν, η Κεντροαριστερά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αργά ή γρήγορα, θα οδηγηθεί στην εξουσία, αφού είναι ο άλλος πόλος του πολιτικού μας συστήματος. Δεδομένου μάλιστα ότι η εναλλαγή των δύο πόλων στην εξουσία είναι νομοτελειακή, η δημιουργία μιας μεγάλης προοδευτικής παράταξης είναι μονόδρομος.
Νίκος Καστόρας, εκπαιδευτικός