Μετά από εβδομάδες προετοιμασίας είμαστε σήμερα έτοιμοι να σας καλωσορίσουμε στο νέο, ανανεωμένο, αναβαθμισμένο protagon. Εγώ ανέλαβα να σας υποδεχτώ στην νέα μας ενότητα «Αναγνώστες», που είναι "το δικό σας protagon.gr". Εδώ θα εκφράζετε ελεύθερα γνώμες, αισθήματα, παράπονα, σκέψεις, προτάσεις, ιστορίες του μυαλού και της ψυχής σας, αλλά και ενστάσεις, διαμαρτυρίες για την κοινωνία μας, την κοινή ζωή μας, τα βάσανα, τις δυσκολίες, τις δυσκαμψίες, τα χίλια τόσα που ζωγραφίζουν την πραγματικότητά μας, η οποία μπορεί να είναι, ρεαλιστικά «μία και κοινή», στην ουσία όμως είναι, για τον καθένα από μας μια "υποκειμενική πραγματικότητα", αυτό που αντιλαμβανόμαστε κάθε μέρα και το ζούμε, στη δουλειά, στις σχέσεις, στην επιβίωση, όπως και στην εσωτερική μας ζωή και την κοινωνική μας παρουσία – ή απουσία.
Θα τα λέμε κάθε μέρα από δω και μπρός. Αυτή η σελίδα χωράει δεκαπέντε περίπου κείμενα. Εκτός απ’ αυτά που δημοσιεύονται σήμερα (γιατί από κάπου πρέπει να αρχίσουμε!), υπάρχουν γύρω στα 400 ακόμα που ήδη περιμένουν στην σειρά. Γι’ αυτό η Ενότητα θα ανανεώνεται καθημερινά, όσο βέβαια εσείς συνεχίζετε να στέλνετε υλικό, με θέματα χωρίς περιορισμούς, «ανάλογα με το που έχετε στήσει την κάμερα», ζώντας, δουλεύοντας, μέσα στον έρωτα, τον χωρισμό, την μοναξιά, τη χαρά, τη στεναχώρια, την αρρώστια, την ελπίδα, την αφθονία, τη φτώχεια – μέσα "στη δική σας ζωή".
Ο «πρώτος μεταξύ ισων», αλλά στην ουσία ο δημιουργός του protagon.gr, ο φίλος Σταύρος Θεοδωράκης, έχει για τυχερό του αριθμό το 13. Το ίδιο και η αφεντιά μου, και ο πατέρας μου, ο Μιχάλης . Εγώ όμως, πιο «μεταφυσικός» άνθρωπος και από τον Σταύρο και από τον Μιχάλη, έχω και έναν άλλο αριθμό καβάντζα – και γούρι : Το Επτά.
Γι’ ατό σας καλωσορίζω στους ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ με μια φωτογραφία από το Επταχώρι που βρίσκεται στο νομό Καστοριάς, στη Δυτική Μακεδονία. Δεν έχω πάει ποτέ, αλλά αυτή η φωτογραφία εδώ δίπλα, μου δίνει μια αίσθηση «ανοιχτότητας» και ελευθερίας , καθαρότητας, φυσικής και γήινης αλήθειας, την αίσθηση του ανοιχτού ορίζοντα και του καθαρού ουρανού που αστραπές δεν φοβάται και που, πολύ θα ήθελα να καθορίσει την ουσία και το περιεχόμενο αυτής της καινούργιας ενότητας. Δεν σας κρύβω πως, προετοιμάζοντάς την προσεκτικά τους τελευταίους τρείς μήνες, έχω μεγάλες ελπίδες πως θα κερδηθούν σημαντικά "στοιχήματα" ουσίας μέσα από την διαδραστικότητα και την μεγάλη συμμετοχή σας στο καινούργιο αυτό "παιχνίδι ζωής", που θα ανοίξει διπλοκλειδωμένες πόρτες μέσα μας πρώτα απ' όλα – αλλά και έξω από εμάς, στην κοινωνία που αυτή τη στιγμή ανασυντάσσεται και επαναπροσδιορίζεται.
Έχουμε πολλά να πούμε όλοι μας – και να τα μοιραστούμε και να ανταλλάξουμε πάνω σ’ αυτά απόψεις, διαφωνίες, διαφορετικές προσεγγίσεις και οπτικές γωνίες. Είμαστε όλοι μας πια πολύτιμοι, ο καθένας μας για όλους τούς άλλους, στους δύσκολους αυτούς καιρούς. Δεν περισσεύει κανένας.
Καλό μας ταξίδι!
Υ Γ : Τα λέω στην πεθερά για να τ΄ακούει η νύφη γιατί κι ΄εγώ γράφω "σεντόνια", είμαι φλύαρος : Τα μεγάλα κείμενα διαβάζονται δύσκολα, οι περισσότεροι τα αποφεύγουν. Προσπαθήστε να πείτε αυτό που θέλετε με την μεγαλύτερη δυνατή "οικονομία λέξεων" ¨Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, μην το ξεχνάτε – και, θυμηθείτε με, θα βγείτε κερδισμένοι!