Xίλιοι στρατιώτες ήταν αρκετοί για την αποτροπή όλων όσα συμβαίνουν σήμερα στη Συρία – αυτό ακριβώς είναι το καθοριστικό στοιχείο ώστε να κατανοήσουμε την (αποτρεπτική) αξία της αμερικανικής ισχύος. Ευκαιρία είναι τώρα να αντιληφθεί αυτήν την αλήθεια και ο ίδιος αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος και τους απέσυρε.

Την παραπάνω άποψη εκφράζει σε δημοσίευμα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» η λιβανικής καταγωγής Ρούλα Χαλάφ, μία δημοσιογράφος με μεγάλη εμπειρία στα θέματα της Μέσης Ανατολής και από τα διευθυντικά στελέχη της βρετανικής εφημερίδας.

Στο άρθρο της η Χαλάφ επιχειρεί και μία σύγκριση μεταξύ Τραμπ και Ομπάμα σε αυτό το πεδίο, δηλαδή στο Συριακό.

Ηταν Απρίλιος του 2017, γράφει, όταν o πρόεδρος Τραμπ χτύπησε μία στρατιωτική βάση της Συρίας για να τιμωρήσει τη χημική επίθεση του καθεστώτος Ασαντ στην πόλη Χαν Σεϊκούν. (Η χημική επίθεση στη Χαν Σεϊκούν έγινε με χρήση του αερίου σαρίν στις 4 Απριλίου 2017 και χρεώθηκε στις δυνάμεις του Ασαντ από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση Χημικών Οπλων με σχετική έκθεσή του.) Ο Τραμπ απάντησε με στρατιωτικά μέσα ώστε να υπογραμμίσει ότι αυτός δεν είναι από την ίδια πάστα με τον «μισητό» και «αδρανή» προκάτοχό του Ομπάμα.

Οι δύο πρόεδροι, ο «καλός» και ο «κακός», έχουν τουλάχιστον ένα κοινό πράγμα –συνεχίζει η Χαλάφ-, και αυτό είναι η επαίσχυντη ατιμωρησία που δόθηκε στη δικτατορία της Δαμασκού. Αλλά έχουν και ελαφρυντικά: την κούραση των Αμερικανών από τους συνεχείς πολέμους στην άλλη άκρη της Γης, την απόφαση να καταστούν οι συγκρούσεις «μη επιλογή» ώστε να αποφευχθεί το χάος.

Ομως τώρα ο Τραμπ, όπως και ο προκάτοχός του, συμβάλλει με την απόφασή του (να αποχωρήσουν οι αμερικανικές δυνάμεις) στην επανεμφάνιση του ISIS, στην έμμεση ενίσχυση του Ιράν –συμμάχου της Δαμασκού- και στην ενίσχυση του ρόλου της Ρωσίας.

Το παράδοξο σε όλα αυτά, λέει η Χαλάφ, είναι το εξής: είναι βέβαια πολύ αργά για επανόρθωση, ωστόσο το τετελεσμένο λάθος μπορεί να αποκαλύψει στον πρόεδρο των ΗΠΑ «την αξία της αμερικανικής ισχύος», δεδομένου ότι η απλή παρουσία χιλίων αμερικανών στρατιωτών αρκούσε για να διατηρήσει την ειρήνη στη Βορειοανατολική Συρία και για να προστατεύσει τους Κούρδους. «Αυτή είναι η εξουσία της Αμερικής όταν την ασκεί. Και αυτό είναι το χάος που δημιουργεί η μη άσκησή της».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News