Στις 2 Σεπτεμβρίου 2013, στην κλήρωση των ομίλων της Γ’ Εθνικής, ένα από τα χαρτάκια έγραφε το όνομα της ΑΕΚ. Τι ντροπή! Αν και είχαν παρέλθει σχεδόν πέντε μήνες από τη μέρα που σφραγίστηκε ο υποβιβασμός της, τον Απρίλιο, ο κόσμος της δεν μπορούσε, ακόμη, να πιστέψει ότι αυτός ο ένδοξος σύλλογος είχε βρεθεί στο υπόγειο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η βεβαιότητα πως έπειτα από δύο σεζόν η ομάδα θα επέστρεφε εκεί που, ιστορικά, ανήκει (απαλλαγμένη από τα υπέρογκα χρέη της) ήταν μια κάποια παρηγοριά. Ναι, αλλά με ποιους παίκτες, ποιον προπονητή, ποια έσοδα, ποιες προοπτικές; Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία οπαδοί της φοβούνταν πως δεν θα την ξανάβλεπαν πρωταγωνίστρια, όπως την έζησαν.

Στις 22 Σεπτεμβρίου 2013 ένα κιτρινόμαυρο ποτάμι ανθρώπων συνόδευσε την ΑΕΚ στο γήπεδο της Φυλής, στον πρώτο της αγώνα για τον έκτο όμιλο της Γ’ Εθνικής με αντίπαλο τον Μανδραϊκό. Το σκηνικό θύμιζε κηδεία. Κανένας δεν ήθελε, πραγματικά, να δει την αγαπημένη του ομάδα να παίζει στα «χωράφια». Οσοι πήγαν, πήγαν από ιερή υποχρέωση να της συμπαρασταθούν στην πιο τραγική της στιγμή. Και σαν φίλοι ή συγγενείς της… μακαρίτισσας έδιναν κουράγιο, ο ένας στον άλλον.

Σχεδόν 60 μήνες αργότερα, την Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018 (19:00), η ΑΕΚ της ντροπής θα βρίσκεται, περήφανη πια, στο «Grimaldi Forum» του Μονακό, ανάμεσα στην ελίτ της ποδοσφαιρικής Ευρώπης, για να μάθει τους προσεχείς αντιπάλους της στο Champions League. Το άλμα της, από την ερασιτεχνική κατηγορία σε όμιλο της κορυφαίας διοργάνωσης, δεν το χωράει ο νους. Επέστρεψε στη Σούπερ Λιγκ στις 22 Αυγούστου 2015. Τρία χρόνια μετά, κουνάει το σεντόνι με τα αστέρια. Η περίπτωσή της είναι για case study. Στο μεταξύ, κατέκτησε ένα Πρωτάθλημα (24 χρόνια μετά το προηγούμενο), ένα Κύπελλο Ελλάδας, έφτασε σε δύο, ακόμη, τελικούς και στους «32» του Europa League. Οι άθλοι της είναι πολλοί, για να θεωρηθούν τυχαίοι.

Μόνον η Γιουβέντους έχει κατορθώσει κάτι παρόμοιο. Η Νάπολι χρειάστηκε πέντε χρόνια από την επιστροφή της στη Serie A (μετά τη χρεωκοπία της) για να ξαναδεί Champions League. Το Αμβούργο, που έχει πάρει Κύπελλο Πρωταθλητριών, ανεβοκατεβαίνει κατηγορίες στη Γερμανία. Η Ρέιντζερς παλεύει για να μπει σε όμιλο του Europa League. Αυτά και άλλα παραδείγματα δίνουν στο «θαύμα» της ΑΕΚ ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις. Αλλά και το γεγονός ότι η επιτυχία της δεν αγοράστηκε με χρήμα που περίσσευε. Ηρθε με ένα σφιχτό μπάτζετ, με σχετικά φθηνούς παίκτες και με πολλούς Ελληνες στην ενδεκάδα – ανάμεσά τους και τέσσερις που έπαιζαν στην ΑΕΚ της Β’ Εθνικής (Μάνταλος, Μπακάκης, Λαμπρόπουλος, Γαλανόπουλος).

Το διακύβευμα του χθεσινού αγώνα ήταν τεράστιο, τα πόδια βαριά, το άγχος ασφυκτικό. Φάνηκε. Δεν φάνηκε; Η ΑΕΚ καρδιοχτύπησε τους οπαδούς της, έκανε πολλά λάθη (που δεν πλήρωσε), μετέτρεψε τη ρεβάνς με τη Βίντι σε θρίλερ, όμως στο τέλος έφτασε στο «ακατόρθωτο» χάρη στον… άγιο Μπάρκα. Αυτός ο τερματοφύλακας δεν θα αργήσει να περάσει τα ελληνικά σύνορα. Θα αφήσει εποχή. Η απόκρουσή του στην εκτέλεση φάουλ του Λάζοβιτς, στο 30′, είναι ενέργεια γκολκίπερ παγκόσμιας κλάσης. Το γκολ των Ούγγρων δεν θα το «έτρωγε», εάν δεν τον είχε λυγίσει -κι εκείνον- η πίεση για την πρόκριση.

Την ΑΕΚ την περιμένει τώρα ένα ποσό ιλιγγιώδες για τα δικά της δεδομένα. Το μπόνους της UEFA για την είσοδό της σε όμιλο ανέρχεται σε 15.250.000 ευρώ. Θα πριμοδοτηθεί, επίσης, από το market pool και το coefficient ranking. Για την Ελλάδα το market pool θα είναι 4-5 εκατ. ευρώ. Εάν δεν περάσει ο ΠΑΟΚ, θα είναι όλο δικό της. Εάν περάσει, θα εισπράξει το 55% (επειδή είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας). Το coefficient ranking μοιράζει χρήματα αναλόγως με τη θέση ενός συλλόγου στην κατάταξη της UEFA. Ακόμη κι αν ο Ερυθρός Αστέρας προκριθεί επί της Ζάλτσμπουργκ, απόψε, η ΑΕΚ θα είναι η 32η -η τελευταία- ομάδα των Ομίλων. Επομένως, θα πάρει μπόνους 1.108.000 ευρώ. Για κάθε της νίκη στον όμιλο θα εισπράττει 2,7 εκατ. ευρώ και για κάθε της ισοπαλία, 900.000. Μαζί με τις εισπράξεις από τα εισιτήρια των τριών εντός έδρας αγώνων της, με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς θα πλησιάσει τα 25 εκατ. ευρώ.

Πέρα από τα χρήματα, τα οφέλη του θριάμβου της είναι πολλά και μεγάλα. Θα τα ανακαλύπτει, ένα – ένα, για πολύ καιρό ακόμη. Αλλά, μέσα στο κλίμα της (δικαιολογημένης) ευφορίας της δεν πρέπει να αγνοήσει δύο πικρές αλήθειες. Η πρώτη είναι πως χρειάζεται αγωνιστική ενίσχυση. Η ΑΕΚ μπήκε στο Champions League χωρίς, ακόμη, να είναι ομάδα επιπέδου Champions League. Ως εδώ ήταν «μαγκιά» της. Στο εξής, όμως, θα είναι πρόβλημα. Η δεύτερη, η (φυσιολογική) ανωριμότητά της. Ούτε οι ποδοσφαιριστές, ούτε ο προπονητής της έχουν εμπειρία τέτοιων αγώνων. Γι’ αυτό η ομάδα «έπαιξε με τη φωτιά», τόσο στη Βουδαπέστη όσο και στην Αθήνα. Γι’ αυτό, επίσης, τρεις παίκτες της -ο Μπακασέτας, ο Λόπες και ο Λιβάγια- συμπεριφέρθηκαν σαν τους τελευταίους ερασιτέχνες, αποβλήθηκαν εντελώς αδικαιολόγητα και της πρόσθεσαν αχρείαστους μπελάδες.

Η ΑΕΚ έφτασε ως εδώ με υπερβάσεις αξιοθαύμαστες. Καμία ομάδα, όμως, δεν μπορεί να αγωνίζεται στα όριά της για πάντα. Η χθεσινή πρόκριση της προσφέρει την ευκαιρία να εκμεταλλευθεί τους κόπους και την καλή της τύχη, και να κάνει τη… δεύτερη ζωή της πιο εύκολη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News