Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων τέθηκε επί τάπητος στη συνεδρίαση του άτυπου Υπουργικού Συμβουλίου, την Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010, υπό τον Γιώργο Παπανδρέου. Η κυβέρνηση απηύθυνε προσκλητήριο σε ξένους και εγχώριους επενδυτές μέσω ενός προγράμματος μετοχοποιήσεων, αποκρατικοποιήσεων, συμβάσεων παραχώρησης και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Need to know

Αποκρατικοποίηση. Η (θηλυκό). Ο όρος αποκρατικοποίηση ή ιδιωτικοποίηση αναφέρεται στη μεταβίβαση μέσων παραγωγής από το δημόσιο, στον ιδιωτικό τομέα. Ως πρωταρχικό στόχο της έχει την ενίσχυση του ανταγωνισμού και της ανάπτυξης, με την εύρεση κεφαλαίων για επενδύσεις εκσυγχρονισμού και καλύτερο μάνατζμεντ.

Για πρώτη φορά η έννοια της αποκρατικοποίησης αναφέρθηκε στις Προγραμματικές Δηλώσεις που ανέγνωσε στη Βουλή ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στις 24 Απριλίου 1990.

Η πρώτη ιδιωτικοποίηση ήταν εκείνη της Επιχείρησης Αστικών Συγκοινωνιών (ΕΑΣ) το 1991. Όπως προκύπτει από την Εισηγητική Έκθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 1992, το Δημόσιο επιβαρύνθηκε με 12 δισ. δραχμές.

Η πρώτη ουσιαστική ιδιωτικοποίηση ήταν η πώληση της Τράπεζας Πειραιώς, σε Όμιλο Επενδυτών, το 1991.

Το 1997, «τσεκ απ» στην πορεία των αποκρατικοποιήσεων έκαναν οι εμπειρογνώμονες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ναι, από τότε μας είχαν πελάτες. Οι πέντε απεσταλμένοι του διεθνούς οργανισμού ενημερώθηκαν για τις αποκρατικοποιήσεις από αρμόδιους παράγοντες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα ολοκληρώνονταν η 2η μετοχοποίηση του ΟΤΕ, η πώληση της Τράπεζας Κρήτης, της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδας, η αποκρατικοποίηση των ΚΑΕ (Καταστήματα Αφορολόγητων Ειδών), καθώς και η μερική μετοχοποίηση του Χρηματιστηρίου.

Το 1998, ο τότε υπουργός Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Α. Παπαδόπουλος, σε εκδήλωση του ΟΠΕΚ, αφού αναφέρθηκε αναλυτικά στην ανάγκη των αποκρατικοποιήσεων, κατέληξε με αιχμές εναντίον εκείνων που «χαϊδεύουν αυτιά και με μεγάλη άνεση προτείνουν μαγικές λύσεις».

Το 1999, νομοσχέδιο-«σκούπα» προέβλεπε την ίδρυση νέου, Ειδικού Γραφείου Αποκρατικοποιήσεων στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το οποίο θα ήταν υπεύθυνο για τη μελέτη και προώθηση του νέου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που θα εφαρμοσθεί από το 2000.

Το 2000, η κυβέρνηση έδειχνε αποφασισμένη να προχωρήσει σε τομές, αγνοώντας το πολιτικό κόστος και δήλωνε ότι «οι αποκρατικοποιήσεις θα γίνουν με πυγμή και ταχύτητα»…

Το 2001, δέκα αποκρατικοποιήσεις και μέτρα που θα αφορούσαν στην επιχειρηματική δράση, αλλά και στην προστασία του καταναλωτή, περιλαμβάνονταν στις προτεραιότητες του υπουργείου Ανάπτυξης.

Το 2002, βλέπαμε να διαγράφεται άλλος ένας «κύκλος των χαμένων αποκρατικοποιήσεων». Η υπόθεση των ΕΛΠΕ καρκινοβατούσε, η υπόθεση της Ολυμπιακής είχε τελματώσει, της ΔΕΗ γινόταν άτολμα και των ΕΛΤΑ ναυαγούσε.

Το 2003, έσοδα 2,6 δισ. ευρώ ανέμενε από αποκρατικοποιήσεις έως το τέλος του έτους η κυβέρνηση, τα οποία θα συνέβαλαν στη μείωση του δημοσίου χρέους.

Για το 2010 πρώτα στον κατάλογο είναι ο ΟΣΕ και τα τυχερά παίγνια, ενώ οι υπόλοιπες περιπτώσεις θα εξετάζονται ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά. Ο φάκελος των περιουσιακών στοιχείων που διατίθενται στους επενδυτές επικεντρώνεται στους τομείς των Μεταφορών (ΟΣΕ, λιμάνια, αεροδρόμια) της Ύδρευσης (ΕΥΔΑΠ- ΕΥΑΘ), της Ενέργειας (ΔΕΗ-ΔΕΣΠΑ, ΕΛΠΕ) των Τηλεπικοινωνιών (ΟΤΕ), των Τυχερών Παιγνίων (ΟΠΑΠ, Καζίνο, ΟΔΙΕ) και των Ακινήτων (ΚΕΔ, ΕΤΑ, Ολυμπιακά Ακίνητα, ακίνητα ΟΣΕ).

Για έλλειψη σχεδίου αποκρατικοποιήσεων μιλά η ΝΔ, για «ξεπούλημα» η Αριστερά…

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News